#Sabah,atölyemi açacağım;önce kuşların ekmeklerini verdim,her sabah yaptığım gibi.
Kuşların cıvıltısıyla kahvaltımı yaparken,kendini binadan atan, intihar eden,köprüye çıkan insanların haberlerini üzüntüyle okudum.
Bu insanları,buna iten birçok neden var kuşkusuz.
Peki,neden psikolojik destek almazlar acaba?
Bu bilinçte miyiz o da ayrı konu elbette.
Kuş sesleriyle kahvaltı yapıyorum dedim ama gözüm komşunun evine takıldı.
Komşumuz rahmetli oldu.Demirden bir kafesin içine hapsetmişti kendini ve ilginç bir davranışı vardı.
Evini,çepeçevre sardığı demirlerin her yerine poşet bağlardı.
Hatta,çatıya çıkar,çanak antenin kablolarına bile poşet bağlardı.
Bunu şunun için yapardı:
Bahçeli ev çok az kaldı çevrede.Elbette ağaçlar da.
Serçelerin,kumruların,arap bülbüllerinin gideceği bir yer kalmadı.Onlar da,nerde ağaç bulurlarsa o eve yöneliyor.
İşte bu komşumuz,kuşları istemezdi ve rüzgarda poşetler ses çıkarsın da,kuşlar gelmesin diye uğraşır,dururdu.
Kendisi artık yok ama kuşlar bıkmadan,usanmadan,hatta daha da fazla eve gelmeye devam ediyor.
Değer miydi peki o poşetleri asmak için yaptığı onca çabaya?
Oysa;poşet bağlamak yerine demirli balkonuna bir masa atsaydı,bir kaba ekmek kırıntıları koysaydı,kuşları beslerken,onların cıvıltıları eşliğinde güzel bir kahvaltı yapsaydı,ince belli bardakta çayını içseydi,öğleden sonra komşularını kahveye davet etseydi,yalnızlığa kalıp,bu dünyadan gider miydi?
Sosyalleşmenin,bir işe yaramanın,birine bir faydası dokunmanın bir sürü yolu var.
Yeter ki,bu yolları bulmak isteyelim.
Tanrı'nın insana biçtiği ömrü elbette bilemeyiz ama yalnızlaşarak,dostsuz kalarak,sorunları içimizde yaşayarak ve çözümsüz bırakarak ölüme gitmenin ne anlamı var?
En fazla,sizden öncekiler gibi toprağa gireceksiniz.
Kalıp yaşamak daha güzel değil mi?
Üç vakte kadar unutulacaksınız nasıl olsa,değer mi çatıdan atlamaya,köprüye çıkmaya?
Kuşların keyifle uçmalarını seyrederek kahvaltımı bitirdim,atölyemi açtım.
Atölyemin önünden insanlar geçiyor.Hiç birinin yüzü gülmüyor.Fırsatını bulsalar çatıya çıkacak kadar sıkıntılılar.
Birini çevirip sormak isterdim:
-Hiç kuşlara ekmek kırıntısı verdiniz mi?
Mutlu olmak,mutlu etmek için küçücük bir nedendir bu ama fark edebilene!