2 Şubat 2020 Pazar

#Bugün pazar.....
Diğer günlerden tek farkı, insanlar evlerinde rehavetteler, belki sıcak yataklarında hala şekerleme yapıyor çoğu, az sonra da keyifli bir kahvaltıyla güne başlayacaklar.
İçimdeki, gizli özneyi de böylece yazmış oldum. 😉
Malum, bugün pazar ve ben yine atölyemdeyim.
Seviyorum çalışmayı.
Çok da doğru değil ama bir kere yazmış oldum artık.😉
Anneliğin kutsallığını tartışmayacağım çünkü; öyle anneler var ki, üvey anneden kötü, öyle üvey anneler var ki, anneden bin kat iyi.
Bu kumruyu izliyorum haftalardır.
Hava, gündüz de, gece de öyle soğuk oluyor ki, bitkiler donuyor, sokaktaki hayvanlar donuyor, donmuş kuş ölülerini görüyorum yollarda ama bu hayvan kuluçkaya yattığı yumurtaların üstünden asla kalkmıyor.
Öylesine sabit, öylesine sabırla bekliyor yavrularını.
Çok saygı duyuyorum bu çabasına.
Dün haberlerde gördüm, Sivas'ın Zara ilçesinde, bir köpek, her sabah saat 10' da kasap dükkanının kapısını çalıp, et istiyor.
Kasap da, iyi bir insan belli ki, her sabah o eti veriyor, bu kışta kıyamette hayvan aç kalmasın diye.
Hayvanlar aç kalırsa daha çok üşür ve ölür.
Dünya, böyle güzel gönüllü insanların yüzü suyu hürmetine dönüyor inanın.
Yoksa, çekilecek bir yanı yok yaşadıklarımızın.
Benim de, böyle köpeklerim var sokakta.
Dün, biri geldi örneğin, kapının önüne yattı, kuyruğunu sallıyor.
Gel de duyarsız kal bu sevgi istemine.
Hayvanın başını okşadım, nasıl da hoşuna gitti.
Köpeklerin bakışlarında, başka bir güzellik var.
Önüne bir kap yemek koyuyorsunuz, sizi hiç unutmuyor.
Dün, atölyemde misafirlerim vardı, elbette ikramlarım da.
Köpek, belli ki aç, börekleri bir iki derken....
Karnını doyurdu, kuyruğunu sallaya sallaya gitti.
Neyse ki, böreklerin gerisi vardı. 😉
Günaydın....
Yolunuz, yalnızca sevgiye açılsın bugün. ❤️

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder