#İki gündür okuduğum, izlediğim her şeyden içim daraldı.
Hangi birini konu etsem bilemedim.
Önüne almış altın yaldızlı bir kadeh, üstündeki kıyafetlerin maddi değeriyle kaç aile geçinir Allah bilir; bir okul okumuş ama bitirmiş mi belli olmayan ordinaryus kadın, tasarruf konusunda akıl veriyor bize!

Bitmedi....
Sahte bal, pekmez ve peynir üretildiğini açıklayan, satışını yasaklayan ama stoklar bitene kadar satışına izin veren bakanlığın açıklamasını okuyunca!

Bitmedi...
Yine İdlib, yine şehitler....

Bitmedi......
ATATÜRK HAVAALANI'nın başındaki ATATÜRK kaldırıldı ya!

Bitmedi.....
Ya sabır çekip, biraz sanatla uğraşayım da, bu zırvalamalardan uzaklaşayım dedim ve heykel çalıştım bir süre.
Biraz molada bir reklam gördüm ve
yüzümde gülümseme, gözlerim buğulu, çakılı kaldım bir süre ekran karşısında.
Neydi bu reklam?
İsmini vermeyeceğim bir site reklamıydı.
Bir aile....
Anne - Baba - Kız Evlat.
Kız, okuyacak ama para yok.
Baba, çok kıymetli arabasını satıyor.
Kız okuyor, iş yaşamına başlıyor ve illa ki, aile bağları....
Bayramlarda, özel günlerde aile olmak önemlidir.
Yok öyle, tatile kaçmak!
Kız, zile basıyor, mutlu anne baba ama asıl yaşanan hoşluk, babasının sattığı arabanın kapının önünde olması.
İçinde, aile bağları, vefa, duygu, ince fikirli bir evlat yetiştirmenin haklı gururu ve duygularımızı esir alan o reklam....
Kim planladıysa, tam on ikiden vurmuş.
Bize, böyle aileler, böyle iyi yetişmiş evlatlar gerek.

Yazımın girişinde yer alanları da birileri yetiştirdi mutlaka ama oksijen israfı yaratmaktan daha iyisini yapamamışlar belli ki.

Bir gece ansızın gelebilirsiniz de, sizi neyin beklediğini bilerek mi geliyorsunuz acaba?

İnsanların hayatı, sizin oyuncağınız mı ?