Atölyemden....
'Hayatı anlamlandıran unsurlardan biri de renklerdir 'derim.
Sokaklar aşırı beton, aşırı kirli ,aşırı bakımsız derken ,ara sokakta rastladım begonvile ve zakkum ağacına.
Sonra atölyeme geldim ve Hümeyra' nın şarkılarını açtım.
Ne güzel bir ses ne güzel bir yorumculuk...
Çocukluğuma kadar uzandım bir anda.
Evimizde, ablamın çalan plakları, babamın çalan plakları ve insanın içine içine dokunan Hümeyra şarkıları...
Çocukluğumda dilime yerleşmiş şarkılara eşlik ederken hüzün sarmalına da girmedim değil.
Şimdi, o güzel plakların sahibi Ablam olsaydı atölyemde, nasıl da güzel geçerdi sohbetli saatler.
Annemin bilgeliği , Ablamın özgürlüğü eşlik etseydi günüme.
Hümeyra diyor ki Sessiz Gemi'yi söylerken ki, Hümeyra kadar hiç kimse o şarkıyı bu kadar iyi yorumlayamaz ayrı konu.
Birçok giden
Memnun ki yerinden
Çok seneler geçti, çok seneler geçti
Dönen yok seferinden ...
Sanatın her türü eşlik ediyor insana.
Bir yanı bahar bahçe iken ,bir yanı yaprak dökebiliyor.
Şarkıların kalitesi de mazide kalan yıllara mı ait olacak yoksa?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder