Bugün Pazar...

En sevdiğim gün.

Portekiz 'de, bir okulun duvarına,ailelerin çocuklarını nezaketle yetiştirmesi konusunda bir afiş asılmış.

Görgü, nezaket, saygı ailedeki eğitimle başlar çünkü.

Bizdeki okullara değil afiş asmak, bütün sokakları,caddeleri afişlerle donatsanız da eğitilmeyen ciddi bir kitle var ne yazık ki.

Benim rastladığım örnekler örneğin;

Şu güneş gözlükleri meselesi...

Güneş gözlüğü, adı üstünde, güneşin zararlı ışınlarından gözleri korumak için kullanılıyor.

İşportacıdan bile alabilirsiniz artık,o derece ayağa düştü.

Güneş gözlüğü bir statü göstergesi değildir.

Birkaç gündür açılışlarda, kapalı mekanlarda, gecenin herhangi bir saatinde kaymakamdan müdüre, amirden memura herkesin gözünde güneş gözlüğü var.

Nezaket gereği, o gözlükler çıkarılır.

Kadınların saçlarını tutan taç değildir,güneş gözlüğü.

Hani, sürekli saça takılı görüyorum da!

Okullarda, kurumlarda,kapalı mekanlarda gözlükle fotoğraf çektirilmez.

Sokakta rastlaştığınız insanlarla göz teması kuramıyorsunuz örneğin,kara gözlüklerin engelindesiniz çünkü.

RayBan da taksanız, o gözlük çıkar!

Karşınızdaki insana saygıdır bu.

Güneş gözlüğünü bir statü sananlara takılıyorum bir süredir.

Sıradan sıradan ve bunu hala anlamıyor bir çoğu.

Hani bizde bir söz vardır ; Boyun 1.80 gelse de ,yine kısasın ,yine kısasın.

Analizini yaparsınız artık.

Nezaketsizliğe örnek çok elbette.

Konuşurken sürekli sözünüzü kesenler, araya girenler; siz konuşurken cep telefonuna bakanlar; sürekli hastalıklarından şikayet edenler, maaşınızı ve yaşınızı soranlar, kapıyı tutmayı bilmeyenler ki, geçende markette önümden çıkan kadın kapıyı bıraktığı için kapının yüzüme çarpmasından kıl payı kurtuldum...

Sürekli paradan, yoksulluktan şikayet edenler, lüzumlu lüzumsuz sürekli her konuda konuşanlar,

Canı istediği saatte telefon açacağını,mesaj çekeceğini sananlar...

Teşekkür edin, 'elinize sağlık ,kolay gelsin 'deyin;nazik olun biraz .

Siz olun ki, yetiştirdiğiniz çocuklarınız da sizi örnek alsın.

Yazmaya yoruldum desem yeridir.

İşte, memleketimden insan manzaralarına böyle örnekler de var.

Niye böyleyiz?

Neden sevgiyi saygıyı, birlikte nezaketle, uygarca yaşamayı beceremiyoruz?

İlla, Portekiz örneği gibi her yeri afişlerle mi donatalım?

İşe yarayacağından şüpheliyim ama...

Neyse....

Bugün Pazar.

Bugün, hiç üşenmeden fırına gidip ince tırnak ekmek siparişi verme günüm.

Hayat, zevk aldığınız her neyse yapmaya odaklı olmalı.

Dünyaya bir kere geliyorsunuz.

Değerini bilmek gerek.

Pazar kahvaltımın en lezzetli yanı, sıcacık ekmek kokusu.

Güneş de sıcak ,ekmek de sıcak ...

İyi Pazarlar...