Her canlının bir yaşam serüveni var.Dünde yaşanan zaman,bugüne yansıdığında,değişen çok şey de oluyor elbette.
Hiçbir şey,bir önceki gündeki gibi kalmıyor ; bu ceviz ağacındaki gibi örneğin....
Ağacın,bir aylık serüveni bu fotoğraflar.
Sonbahar,yavaştan gelirken,yaprakları önce sararmaya başlıyor,sonra yavaş yavaş dökülüyor.
Yerdeki yapraklar çürürken,dallardaki yapraklar da kopmaya devam ediyor.Bu süreç,bir ay boyunca devam ediyor.
Ceviz ağacını izledim bu zaman diliminde.Her gün,yere düşen yaprakları izledim,çıplak kalan dallara konan serçeleri,kumruları daha bir belirgin gördüm.
Oysa,daha önce hepsi saklanıyordu yaprakların arasına.
Dallar çıplak kalınca,kedilere av olma durumları da arttı haliyle.
Kedileri mi kovalamalı,kuşları mı ürkütmeli ve yaşama şanslarını ellerine vermeli bu süreçte?
Hayatın,kendi içinde bir örgüsü var aslında.Her bir canlı,bir diğerinin yaşama nedeni.
Hiçbir şey,bir önceki gündeki gibi kalmıyor ; bu ceviz ağacındaki gibi örneğin....
Ağacın,bir aylık serüveni bu fotoğraflar.
Sonbahar,yavaştan gelirken,yaprakları önce sararmaya başlıyor,sonra yavaş yavaş dökülüyor.
Yerdeki yapraklar çürürken,dallardaki yapraklar da kopmaya devam ediyor.Bu süreç,bir ay boyunca devam ediyor.
Ceviz ağacını izledim bu zaman diliminde.Her gün,yere düşen yaprakları izledim,çıplak kalan dallara konan serçeleri,kumruları daha bir belirgin gördüm.
Oysa,daha önce hepsi saklanıyordu yaprakların arasına.
Dallar çıplak kalınca,kedilere av olma durumları da arttı haliyle.
Kedileri mi kovalamalı,kuşları mı ürkütmeli ve yaşama şanslarını ellerine vermeli bu süreçte?
Hayatın,kendi içinde bir örgüsü var aslında.Her bir canlı,bir diğerinin yaşama nedeni.
Dokunmamak gerekiyor bu çarkın işleyişine ama içimizdeki o merhamet duygusu,kuşları kaçırmaya yönelik oluyor her keresinde.
Aslında,insan hayatı da,tıpkı bu ceviz ağacı gibi,yalnızca süreleri farklı ama bir farkla!
Doğadaki tüm ağaçlar,yapraklarını mevsimine göre dökerken,aslında bahara uyanmak için zamanı kolluyor.
Peki,ya insanoğlu....
Bizler,mevsimleri geçirirken,bahara,yaza hazırlanıyor muyuz?
İçimizdeki kışı üşütürken,baharı hayal ediyor,bedenimize,ömrümüze göre ayar veriyor muyuz?
Duygularımız da,tıpkı bu yapraklar gibi düşerken tek tek, son yaprağı saklıyor muyuz düşmesin diye?
Bizi,hayata bağlayan,o son yaprağı örneğin....
Aslında,insan hayatı da,tıpkı bu ceviz ağacı gibi,yalnızca süreleri farklı ama bir farkla!
Doğadaki tüm ağaçlar,yapraklarını mevsimine göre dökerken,aslında bahara uyanmak için zamanı kolluyor.
Peki,ya insanoğlu....
Bizler,mevsimleri geçirirken,bahara,yaza hazırlanıyor muyuz?
İçimizdeki kışı üşütürken,baharı hayal ediyor,bedenimize,ömrümüze göre ayar veriyor muyuz?
Duygularımız da,tıpkı bu yapraklar gibi düşerken tek tek, son yaprağı saklıyor muyuz düşmesin diye?
Bizi,hayata bağlayan,o son yaprağı örneğin....
Ceviz Ağacını izledim bir ay boyunca.
Ömür de,böyle değil mi?
Geçiş dönemleri,hüzün,kasvet,mutluluk diye sıralanmıyor mu,tıpkı ağaçlar gibi?
Bahara,şurda ne kaldı?
Dallar tomurcuklanacak,ağaçlar meyveye duracak;
Hayat yeniden coşkuya dönüşecek.
O zamana,bu serçelerin,kumruların kaçı hayatta kalır acaba?
Hava da,epeyce soğuk.
Bir umuttur yaşamak der,şair!
Ömür de,böyle değil mi?
Geçiş dönemleri,hüzün,kasvet,mutluluk diye sıralanmıyor mu,tıpkı ağaçlar gibi?
Bahara,şurda ne kaldı?
Dallar tomurcuklanacak,ağaçlar meyveye duracak;
Hayat yeniden coşkuya dönüşecek.
O zamana,bu serçelerin,kumruların kaçı hayatta kalır acaba?
Hava da,epeyce soğuk.
Bir umuttur yaşamak der,şair!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder