#İSTANBUL..... ❤️
Düş Kentim.
En son, iki yıl önce gitmişim.
En son,martılara,iki yıl önce simit atmışım.
En son,Kadıköy-Eminönü vapuruna iki yıl önce binmişim.

İstanbul....
Üstüne,sayısız şiir yazılan,şarkı söylenen, büyülü kentim.
Öğrencilik yıllarımın,altını üstüne getirdiğim,sayısız anı biriktirdiğim,sayfalar dolusu öyküsünü yazacağım,özlediğim kentim benim.
Her gidişimde,gün batımında seyrine doyamadığım Kız Kulesinin karşısında oturduğum bank yerinde midir hala?
Ya,Gezi Parkında soluklanırken,akşam ortaya çıkan ve kimdir,necidir bilmediğim ama büyülü saksafonunu keyifle dinlediğim o adam,orda mıdır?
Işıl ışıl İstiklâl'de,hayat yine akıyor mudur,ordan oraya neden gittiğini bilmeden kalabalıkla?

Dünden bu yana,bu fotoğrafa bakıyorum.
Nasıl da özlemişim meğer İstanbul'u.
Kadıköy'den vapura binerken simit attığım martılar,
Eminönü'ne yaklaşırken sanki,kıyısından kopmuş da,yeni bir kıyıya yanaşıyormuş gibi nasıl da dönerlerdi geriye.
Yoksa,dönmüyorlardı da,ben mi yüzlerce martının kardeşliğini yanlış görüyordum? ;)

İstanbul.....
Benim,bu şehre gitmem gerek artık.
Anı biriktirmeliyim,biraz soluklanmalıyım ve ayak izimi bıraktığım her yerde yeniden,yeniden dolaşmalıyım.
'Seni yeneceğim İstanbul' demedim hiç.

'Seni yaşamalıyım,seni yaşayacağım İSTANBUL ' dedim ve yaşadım. :)
İstanbul AŞK'tır bende.❤️

Martılar.....
Az biraz daha bekleyin.Bu kez geleceğim. ;)