24 Ekim 2020 Cumartesi

 #Sabah,6.30'da evden çıktım.

Dolaştım biraz.Zeytinlere baktım,lavantalarımın içinde oturdum bir süre.
Kantaron çiçeklerini topladım bahçeden, yağını yapacağım.

Kendimi,bugüne kadar yaptıklarımı,hayal kırıklıklarımı ve çevremdeki uzak-yakın insanları düşündüm uzun süre.
Beni benden soğutan,yaşam enerjimi düşüren,motivasyonumu aşağı çeken ve engelim olan insanları....
' Gideceğim buralardan 'demeyle gidemediğim,birlikte yaşamak zorunda olduğum, iş yaptığım,iş yapacağım sayısız insan...
İçimden geçen, bir kalemde çoğunu silmek ama dedim ya ;'Sileceğim demeyle silinmiyor'
Bir noktada.Atilla İlhan'ın şiirinde dediği gibiyim :
-Ben sana mecburum bilemezsin
-Adını mıh gibi aklımda tutuyorum

Adını,mıh gibi aklımda tuttuğum ama aslında hiç tutmak istemediğim bir dolu insan...

Niye böyle oluyor bilmiyorum?
Daha güzel bir dünya,daha yaşanılası bir hayat,daha bilen bir toplulukla bir şeyleri başarmayı istemenin nesi kötü,cidden anlamıyorum artık.

Engel çıkarmak niye,destek olmamak niye,dinlememek niye?

İlkeli olmayan,sözünde durmayan,randevuya gelmeyen,gerekçe göstermeyen ve kafasına göre takılan insanlardan öyle usandım,öyle usandım ki,cidden buralardan kaçıp gidesim var artık.

İnsanın,bir yanı yaprak dökerken,
Bir yanı bahar bahçe olur mu?
Bazen,insanı zıvanadan çıkaran bir şey bu.

Özü olmalı insanın.
Kararlı,ilkeli,dürüst!

Çoğu insanda bu yok artık.
İşi kılıfına uydurmak,yalan dolana sarılmak, bencil insan topluluğu var çevremizde.

İşine yaradığınız sürece varsınız,iyisiniz.

Güzel insanlarla hayatı paylaşmak istiyorum artık.
Bakış açısı olan,vizyonlu;hayal kuran örneğin ve hayalini gerçeğe dönüştürmek için plan yapan,emek harcayan,üreten insanlar....

Bir kalemde silemiyorsunuz insanları elbette.Yaşamaya mecbursunuz çoğuyla.

Ama insanı öyle yoruyor,öyle yoruyorlar ki....

Ya da,ben çok yorgunum artık,bunlara dayanamıyorum.

Belki de,onlar iyi de,yanlış olan benim!

Çoğunluğa bakıyorum da,bazen ters yolda gittiklerini görüp,sizin doğru yolda gitmenizin hiçbir anlamı olmadığını görüyorum ya!

İşte,kırılma noktası da bu!

Ne yapsan da nafile bir çaba!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder