Balkondan sokağımı izliyorum. Çamur ve balçık içindeki yoldan bir baba ve oğlu yürüyor.

AKP Manisa Milletvekili Uğur Aydemir diyor ki:

'Paranızın bittiği an olabilir, para kalmayabilir. Başınızı bir kaldırın, şu yolların güzelliğe bakın, gözünüz gönlünüz açılsın.'

Baba ve 10 yaşlarında oğlu arasında geçen diyalog :

-Baba! Hani meyve alacaktın?

Bana, duymazdan geliyor.

-Babaaa, hani meyve alacaktın?

Baba, duymazdan geliyor.

-Babaaa, hani meyve alacaktın?

En sonunda, baba daha fazla kayıtsız kalamıyor ve' Tamam oğlum, alacağım ama belki markette yoktur istediğin meyve. '

Tabii ki, oğlunu oyalama taktiği bu.

Markete gideceksin de, muz, mandalina bulamayacaksın!

Baba ve oğlu yürüyorken, aklıma bu bakanın söylediği düştü.

Arkalarından sesleneyim de,' Kaldırın başınızı şu yollara bakın,gözünüz gönlünüz açılsın.' demek istedim ama 'Deli misin kardeşim, çocuk meyve istiyor ve bende para yok. Ne yapayım , muz yerine asfaltı mı yedireyim' der diye sesimi çıkaramadım.

Haklı olurdu elbette, akıllı bir insanın harcı mıydı karnın açken yola bakıp da 'Oh ne ala memleket! demek?

' Çocuk, muz istemiş de niye istemiş? Önüne, yürüyeceği yolu koyduk, nankörlük etmeyin, muz da yemeyiversin' demek istedi herhalde bakan?

Toplumun, akıl sağlığıyla oynamak gibi bir görev edinmiş olmalı, her gün zırvalayan milletvekilleri, danışmanlar, basın sözcüleri.

Altın mı, gümüş mü, pergolacı birileriyle başladık, kalanından da, Seç-Beğen- Al!

Maşallah!