İstanbul'da, kadının biri kedilerin mama kaplarına çamaşır suyu dökerken yakalanmış.
Ne ara bu kadar kötü olduk bilmiyorum.
Kalbimiz iyi duygulara açılmıyor, hep bir şeylere zarar verme istediği.
Bu bir Kumru yavrusu.
O kadar üşümüştü ki....
Atölyemi açtım, kardeşim haber verdi, öldü sanmış,dokunamamış.
Ben de veteriner değilim elbette, hatta ölen bir canlıya bakamam asla.
Baktım, nefes alıyor. Elime aldım, biraz ısıttım canlanır gibi oldu.
Islak ekmek, biraz da sevgiyle sanırım kurtulacak.
Bir canlı bu. Yaşam hakkı olan bir kuş.
Bazen, insanları anlamıyorum. Hayatı paylaşmak bu kadar mı zor?
Ne istiyorsun kedilerden be kadın?
Hayvanlar ölünce mutlu mu olacaksın?
Ne tür bir manyaklığın içine düştük bilmiyorum ama insanın bu kadar kötü olması için geçmişinde ne yaşamış olabilir?
Bu kumruyu eve götüreceğim, atölyede kalamaz.
Kendine gelince de doğaya salınacak elbette.
Her canlının yaşamaya hakkı var.
Dünya, bu gökyüzünün altı , o kadar da küçük değil,herkese yeter.
Vicdan ve merhamet..
İçinizde yoksa, siz de yoksunuzdur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder