İşte bu benim eserim.

Bir yeri güzelleştirmek isterse insan, illa ki yapacak bir şey bulur.

Burası, atölyemin sokağı.

Sokak, çok bakımsız, ilgisiz ve çöp dolu.

Çöpleri ben topluyorum çok da kızarak ama sokağın tamiratını da ben yapamam değil mi?

Kaldırımları yenilemek, duvarları onarmak, sokağın asfaltını dökmek belediyenin işi.

Biraz daha yapmazlarsa, onu da ben yapacağım, ayrı konu.

Belediye, sınıfta kalıyor bu konuda, onu da eklemeliyim.

Neyse....

Bu Begonvilleri ben diktim. Sokağımı Sanat Sokağı yapacağım, alt yapısını hazırlıyorum bu çiçeklerle. Baharda, başka renkleri de aşılayacağız.

Böylece, rengarenk çiçekli bir sokağımız olacak.

Begonvillerime, çok özen gösteriyorum.

Suyunu,gübresini, bakımını hiç ihmal etmiyorum.

Geçende, bir kadın dalını kırmıştı evine götürmek için, nasıl kötü baktıysam kadına...

'Sakın' dedim,' bu çiçeklerin dokunulmazlığı var, dokunanı yakarım.'

Aslolan emek ve ben bu kadar yetiştirmeye, hayata bir renk katmaya çalışıyorsam kimsenin zarar vermesine izin vermem.

Sokaktan geçenler, illa ki, çiçeklere bakıp gülümsüyor.

Onları gördükçe, ben de gülümsüyorum.

Geçende, sokaktan geçen biri' Bu çiçekleri sizden başkası dikmez ' dediğinde, çok mutlu olduğum.

İmaj, her şeydir.

Sizler de, hayatı bir yerinden yakalayabilirsiniz. Sokağın köşesine bir dal çiçek ekmek ya da duvarı renklendirmek hiç zor değil.

Sizi gören de belki bir başka yeri güzelleştirir.

Hayat, renklerle güzelleşir,

Unutmayın!