Bugün 10 Kasım.

Sabah, çok erken güne başladım. Televizyonda ve sokakta vatandaşın tepkisini görmek istedim.

En çok da, Anıtkabir elbette.

Şu siyaset ve çöküş nasıl bir şey ki, ATATÜRK dedirtiyor insana.

Oysa, ağzına almıyordu değil mi?

Peki ya, diyanete ne demeli?

Hutbelerde, adını anma, minberden hakaret et ama şimdi ne olduysa, birden Atatürk'ü an!

Ağızlarına da yakışmıyor üstelik.

Bizler, ATATÜRK sevgisiyle büyüyen nesiller, kimseden icazet almaz, onay beklemez, kalbinde taşıdığı duyguyla Dolmabahçe' ye koşar, Anıtkabir 'e koşar, sokaklarda saygıyla durur.

Kimse zorlamaz, kimse kumanya, para dağıtmaz insanlara.

ATATÜRK sevgisi bu, dayatılmaz, hissedilir ve d-uygulanır.

Yıllardır, bu sevgi selini izlerim ama şunu da anlamadığımı söyleyebilirim: Yediden yetmişe, her yaş grubu ATA' sına koşuyorsa, bu kadar yoğun hissediliyorsa bu sevgi, biz neden 19 yıldır AKP Hükümetini çekiyoruz?

Kim oy veriyor bunlara?

Madem, ATATÜRK hepimizin ortak değeri, madem sevgi seliyle koşuyoruz, peki bu nedir?

Saat, sabah 9.05 ve ben gözlerim dolu dolu, içimden yayılan o gururla ATA' mı andım, ekrandaki Anıtkabir görüntüleriyle.

Sonra, atölyemi açtım ve kendime şunları söyledim :

Ne kadar şanslı bir kadınım ki, bu kadar özgürüm, bir vatanım var, haklarım var, birey olmamı, ATATÜRK ve silah arkadaşlarına, binlerce şehidimize borçluyum.

Onlar olmasaydı, bugün ben bu satırları yazamazdım.

Çarşafa dolanan, kafasındaki kıldan utanan, çocuk doğurmaktan öte bir varlığı ve değeri olmayan bir kadın değilsem, bunu ATAMIZA borçluyum.

Ne kadar şükran duysam, ne kadar ansam, ne kadar özlesem doğrudur.

Aklı başında, gerçekçi, çalışkan, düşünen, sorgulayan bir evlat verdim bu ülkeye.

Sağlam atılmış temellerin devamı gençlerimizi yetiştirmemiz gerekiyor.

Biz, Anne-Babalara çok görev düşüyor.

Sorgulayan gençlik lazım bize!

Ekranda, milyonlar saygı duruşunda.

ATATÜRK ortak değerimiz ve bize devrimleriyle, aydınlığa giden yolu açmışsa, bize düşen de bu emanete sahip çıkmaktır.

Ben, yeterince çıktığımızdan pek emin değilim.

Memleketi tarumar ediyorlar.

ATATÜRK ' ün çakmak çakmak bakan gözlerine hüzün düşürmek bize yakışmaz.

Madem, 10 Kasım' da bu kadar duygu doluyuz,

Geriye kalan 364 günde de bu sevginin sürmesi gerekir.

Yarın, 11 Kasım olunca unutmayın da!

ATAMIZA ŞÜKRANLARIMI SUNUYORUM.

OLMASAYDI OLMAZDIK!