#'Doğduğun ev kaderindir ' diye bir söz vardır.

Aslında, yalnız ev değil, yaşadığın coğrafya, ülke hatta kıta bile hayatını şekillendiren unsurlardır.

Afrika' da doğanla , Avrupa' da doğan nasıl ki, eşit koşullarda hayata başlamaz, dünyada yaşayan yaklaşık 8 milyar insanın her birinin bir öyküsü, olduğundan farklı bir yaşamı isteme arzusu vardır.

Nedendir bilmem, bir kadın düştü aklıma. Epeydir görmüyordum onu.

Adı neydi bilmem, bir evi var mıydı onu da bilmem ama bir gelini vardı ,her gün atölyemin önünden kavga ederek geçtiği.

Bazı insanların, sürünmek yerine ölmesi, sanırım en doğru olan.

Bu kadın da, çok yaşlı, ayağında yaz-kış mavi lastik bir ayakkabı, üstü başı kat kat kirli kıyafetlerle dolu bir kadındı.

Çocuk oldu mu, genç bir kız oldu mu ya da bir kadın oldu mu bilmem ama sefaletle yaşadığını görüyordum her gün.

Yağmurda, çamurda, sıcakta ,buz gibi havada sürekli dileniyordu.

Bazen, atölyemin kaldırımında otururken görürdüm ' Çok soğuk, oturmayın hasta olacaksınız' dediğimde, 'Şimdi gelip beni alacaklar ' dediğinin üstüne belki 1 saat geçerdi ve hala o buz gibi havada otururdu.

Dün, kadın aklıma düştü. Nedenini bilmiyorum ama belki de, sokağımın uzun zamandır görmediğim bir figürüydü ve yoktu.

Aynı mahallede oturan bir kadına sordum ' Öldü' dedi.

4 ay olmuş meğer.

Araya, uzun ve sıcak yaz ayları girince geçmiş gitmiş demek ki bu hayattan.

' Kurtulmuş ' dedim ve hiç üzülmedim ölümüne.

Bazı insanlara, ölüm bir kurtuluştur çünkü.

Hayalleri var mıydı ya da hiç hayal kurdu mu acaba?

Ya da, hayal kurmayı biliyor muydu?

Ona sunulan hayatı yaşayıp gitmiş olabilir mi?

Hepimizin hayatı böyle değil miydi zaten?

Nerde doğduğumuz, ailemiz, çevremiz ,bizden öncekilerin çizdiği rota değil mi?

Nerde kök saldılarsa, hayat orda akıyor genelde.

Doğduğun ev, şehir, ülke kaderin oluyor böylece.

O yaşlı kadın, iyi ki öldü.

Sürünmekten , gelininin sürekli azarlamasından, soğuk havalarda kaldırımda oturmaktan kurtuldu hiç değilse.

Bir mezar taşı belki olur.

Belki de, bir tahta parçasına yazılmış ismiyle, bir süre sonra unutulur gider.

Ve bir ömrün finali de böyle yazılır.

1