Zorkun Yaylasından ...

Neden bilmem yaylada sokak adı bulunmuyor.

Kazara ambulans çağırmaya kalkın adresi bulana kadar hastanız ölebilir ,o derece sakat bu işler.

İnsanlar ,adresi tarif ederken şunu yapıyorlarmış ,sonradan öğrendim:

Anacığım nurlarda uyusun, onu kaybetmeden önceki yıl, bu sandalyeleri rengarenk boyadım.

Sandalye de az değil ki , en az 15 tane var.

Bana bakıp 'Kızım yorma kendini,bırak öyle kalsın ' demişti kıyamayarak.

Ah Anacığım....

10 koca yıl geçti üstünden gidişinin.

Sandalyeler hala duruyor yerinde ama artık yıpranmaya da başladı.

Kahvehane sandalyeleri bunlar .

Yenilerini alacağım ve boyayacağım ama bulamıyorum.

Bozulan kahvelerde olurmuş, öyle söylediler.

Olur da, böyle bir duyum alırsanız haberim olsun.

Yayla evine alıp boyayacağım yine yeniden.

Annemi de anmış olurum hiç unutmasam da.

Ambulans ya da adres arayanlara şöyle tarif ediyorlarmış:

'Hani meydanda çok renkli sandalyeli bir ev var ya!

İşte ordan doğru yürüyün.'

Tüm ifad