Pir Sultan Abdal oyunundan....

İki perdelik bir oyun bu.

Fotoğrafları, oyun başlamadan çektim elbette.

Pir Sultan Abdal 'ı bilirsiniz.

Her türlü haksızlığa karşı çıkan ve bu uğurda, önce taşlanarak, sonra da asılarak canını veren bir insan.

Hani, 'Bir dostun attığı gül yareler beni ' diyen halk ozanı.

Oyunda, Ruhi Su' nun sesinden dinlediğimiz türküleri o kadar güzel bir sesten dinliyoruz ki yine.

Dupduru, tok bir ses ile ve hiç detone olmadan çok güzel bir yorumculuk vardı oyunda.

Cidden, böyle bir ses nasıl bugüne kadar duyulmamış, hayret!

Çok beğendim, çok.

Tiyatro izlemek bir kültürdür. Her oyunun başında cep telefonlarını kapatın diye uyarı yapılır ve cep telefonları sürekli çalar.

Yurdum insanı, tiyatro, konser seyircisi olmayı bir türlü öğrenmiyor,

bir türlü anlamıyor.

Bu tür etkinlikleri çok destekliyorum ve katılıyorum ama yıllardır bu salon ile ilgili iyileştirme hala neden yapılmıyor anlamıyorum?

Öncelikle, salon aşırı sıcak. Yeterli klima yok ya da olanı da çok yetersiz çalışıyor.

Hamam gibi desem yeridir.

Burası büyük bir salon.

Tamam!.

Yaka mikrofonları maliyetli olabilir ama sahnenin belli yerlerine neden mikrofonlar eklenmez?

Oyuncular , bağıra bağıra oynuyor.

Sahnenin en önünde de, en arkada da sesler duyulmalı.

Yıllardır bu salon için konuşurum ama hala çözüm bulan yok.

Sanatı da, tiyatroyu da önemseyin lütfen.

İyileştirir insanı.

Tüm ifade