2013 yılında,tam 633 çocuk,önlenebilir kazalarda can verdi.
Yani,okulda,lavabo kırıldı boğazı kesildi,havuza düştü,derede boğuldu,araba çarptı,kimvurduya gitti,maganda kurşununda öldü,organ mafyası kaçırdı,iş kazası geçirdi,kafasına gaz kapsülü geldi diye diye,tam 633 çocuk öldü bu ülkede.
Günde yedi çocuk kayboluyormuş.
Ne oluyor çocuklarımıza?
Neden koruyamıyoruz çocuklarımızı?
AİHM Türkiye'yi,üç kez cezalandırmış,çocuk ölümleri nedeniyle.
Okulda olması gerekirken,tamirhanelerde çalışan çocuklarımız;eli kalem tutacakken evlendirilen kız çocuklarımız;trafik kazalarında yeterli önlem almayan erişkinler yüzünden ölen çocuklarımız,dilendirilen,organları çalınan,mayınla,silahla öldürülen çocuklarımız....
Bu ülkede siyaset yapanlar......
Yarın 23 Nisan.Ulusal Egemenlik Ve Çocuk Bayramı.
Çocukları, bir gün dahi olsa mutlu etmek için ne yapıyorsunuz?
Herhangi bir mutluluk projeniz var mı,kısa-uzun vadede?
Sokağa,çöpe,yurtlara atılan çocuklarımız....
Bırakın onlara bakmayı,eğitmeyi,besleyip,büyütmeyi,koruyamıyorsunuz bile.
Yazık değil mi,bunca sahipsiz çocuğa?
ÜÇ, olmadı BEŞ çocuk diye meydanlarda avaz avaz bağıranlar....
Bu çocuklar nasıl büyüyecek,aileleri nasıl karnını doyuracak diye hiç plan yaptınız mı?
Sizin çocuklarınız bakıcılarla büyürken,bu çocuklar sefaletle,açlıkla,yoksunlukla hayata tutunmaya çalışıyorlar.
Adil bir dünyada yaşamıyoruz kuşkusuz ama siz sayın yetkililer,en azından doğmalarına engel olun bari.
Bunca özendirme,engelleme niye?
Bu çocukların da,sizin gibi 700 bin liralık saat takan,gemi filoları kuran,villalarda paracıklarını sayan,arazileri parselleyen,rüşvete,hırsızlığa tamah eden babaları yok ne yazık ki.
Onlar,bu ülkenin kanayan yarası.

Yarın 23 Nisan......
Sahi! Neşe doluyor mu insan?