Bu bir teşekkür yazısıdır.
Bazı çocuklar daha bir şanssız doğuyor bu ülkede.
Elbette,her aile çocuklarını en iyi okullarda okutsun,en güzel giysileri giydirsin,en güzel yemekleri yedirsin istiyor ama ülkenin ekonomik gidişatı aileleri çok zorluyor.
Yıllardır,bu konuda elimizden geleni yapıyoruz.Daha da yapmalıyız elbette.
İşte,Armut dibine düşer misali,kızım da bu görevi üstlendi ve bir proje yapmışlar bölüm olarak.
Geleceğin Endüstri Mühendisleri olarak,bir sosyal sorumluluk projesi gerçekleştiriyorlar şu anda.
Konu,bir köy okulunun kütüphanesine kitap bağışı.
Beni asıl etkileyen,çocukların en çok resim defteri ve boya kalemleri istemeleri oldu.
Ne kadar yoksunlar ki,hayallerini kağıda dökecek malzemeleri yok.
En çok çocukları mutlu etmek gerekir.Çok saftırlar,hayalleri çok geniştir.Her yeri boyamak isterler.
İşte bu konuyla ilgili birçok yeri aradım.Başta Merkez İlköğretim olmak üzere,7 Mart İlköğretimin bütün öğretmenleri konuya çok duyarlı davrandılar.
Şimdiden birçok kitap topladık.Haftaya kadar da daha fazlasını toplayacağız biliyorum.
Özel destek veren sevgili dostlar da başta olmak üzere,böyle bir işe soyunan kızım ve arkadaşlarına,sonra da yardımcı olan tüm öğretmenlerimize ve Mahmut bey ve Musa bey gibi çok ayrı yeri olan dostlarıma çok teşekkür ediyorum.
Onların desteği olmasa başaramayız biliyorum.
Hepsine sevgilerimi iletiyorum ve birikecek kitap ve kırtasiyeleri de gerekli başka okullara ulaştıracağımı,bu nedenle daha çok toplamamız gerektiğini de belirtiyorum.

Sizler,Deniz Yıldızı'nın öyküsünü biliyorsunuz değil mi?
İşte,biz de bir yıldızı değil,binlercesini kurtaralım istiyorum elbirliğiyle.
Teşekkürler.