Söz verip de yapmayanlar, oyalayanlar,kıvıranlar,lafı dolandıranlar.....
Sözüm size elbette.Tutmadığınız sözlerin karşılığında beni ne kadar zor durumda bıraktığınızı biliyor musunuz acaba?
Hayattan ne kadar yaş alırsanız alın,hiçbir zaman biri-lerine koşulsuz güvenmeyi yapmayın.
Bu,iş arkadaşınız olur,en yakınınızdaki-ler olur hiç fark etmiyor.
Hayatınız boyunca en çok güveneceğiniz kişi yalnızca sizsiniz unutmayın.
Kimseye arkanızı dönmeyin.''Ona güveniyorum,o asla bunu yapmaz''diye aklınızdan geçirdiğiniz kişi-ler,emin olun tam da o işi yapacak potansiyeli taşıyan kişilerdir.
İnsanlar kavun,karpuz değil ki koklayarak alasınız değil mi?Ama dikkatli olmayı öğrenin.
Az,çok sizde iyi bir izlenim uyandırmış olmalı.Siz de onda elbette.
İnsanlar,işlerine yarayana kadar emin olun sizin en sadık arkadaşınız,dostunuz.Ne zaman ki,işi bitiyor,siz de bitiyorsunuz.
Dost biriktirmek çok önemli ama ortada dost olacak kimsede kalmamış.
Herkeste bir çıkar beklentisi,işine yaratma düşüncesi oluşmuş durumda.
Bir dertleri mi var,hemen size koşuyorlar.Ya da,bir şey mi lazım;hemen ellerinin altındaki kişisiniz.Vakitli,vakitsiz telefonun diğer ucundaki insansınız.Zamanlamayı ayarlamada hiç beis görmüyorlar nedense.
İyi de,size lazım olduklarında nerdeler?
Demek ki,yılları yaşamak işe yaramıyor.İnsanları iyice izlemek,ayrıntıyı iyice görmek gerekiyor.
Yoksa,canınızın sıkıldığıyla kalıyorsunuz.

Hayatın öğrettiği bir nokta da:Kimseye iyilik yaramıyor inanın.Ataların;''Merhametten maraz doğar'' dediği şeyi önemseyin lütfen.İyilik yapıp denize atıyorsunuz da,ne halik biliyor, ne balık biliyor bunu.
Güne başlarken,günü bitirirken hiç yorum yapar mısınız?
Yapın bence.Ve gün boyu iletişim kurduklarınıza bakın.
Ne bekliyorlar,sizde neyi buldular.
Ve siz onlarda aradığınız sıcaklığı,dostluğu buldunuz mu?
Eğer bulamadıysanız,vurun tekmeyi gitsin.
Bu dünyaya herkes bir kez geliyor.
Sizin ne farkınız var?