Bartın-Amasra

Ne zaman bir maden kazası olsa, ambulansa alınırken, kirlenmesin diye çizmelerini çıkarmaya kalkan o madenci gelir aklıma.

İçim sızlar.

Bu ülkede, en ucuz şey insan canı.

Doğuyoruz, yaşıyoruz ve ölüyoruz.

Var olmamızın doğal döngüsü bu.

Yaşadığımız süreçte, hayatımızı sürdürmek için para kazanmamız gerek.

Belli konularda uzmanlaşıyor, hem kendimizin hem de insanların hayatını kolaylaştıracak işlere yöneliyoruz.

Maden işçileri, yüzlerine sinmiş kömür karası, ciğerlerine dolmuş kömür tozuyla, yerin yüzlerce metre altında çalışan emekçiler.

Yine bir maden kazası, yine ölümler...

Sayıştay'ın , 2017 ve 2019 raporlarında , bu kömür işletmesine uyarı yazısı gönderilmiş, yetmemiş 146 bin TL. para cezası verilmiş, o da yetmemiş ceza 109 TL' ye indirilmiş.

Eylül ayında, o madene giden bakan, madenin güvenilirliğinin en üst düzeyde olduğunu söylemiş.

İyi ki, en üst düzeydeymiş!

Ya bir de olmasaydı!

Böyle kazalarda, hep şunu merak ederim : Oluşan aksaklığı görüyorsunuz, rapor da ediyorsunuz, eğer süreçte bunlar yapılıyorsa, bu aksaklıkların bir sonuca gideceğini bilmeniz gerekir,değil mi?

Yerin altı bu, 300 metre.

Kapalı bir alan. Orda oluşan bir olayda, içerideki insanlara ne olur, dışarıdan nasıl ulaşılır süreçte?

Hep okuruz Grizu Patlaması, yangın, kömür tozları.

Gerekli olan oksijen!

Yaşam Odaları!

İş güvenliği ekipmanları!

Dışarda, bir umut bekleyen yakınları...

Biz bunları SOMA 'da, Ermenek' de, Ereğli 'de yaşamamış mıydık?

Ne değişti madenlerimizde o günden bugüne, ne değişti?

İşte, Amasra' da, göz göre göre gelen kazanın Sayıştay raporları.

Yazık değil mi, ölenlere, yazık değil mi kalanlara?

Ne zaman değişecek, kaliteli hayatın doğal döngüsü , ne zaman?