Nerden aklıma geldi bilmem, sabahın erkenin de 'Akrabalık' denen şey ?

Belki de, ç-aldıklarını yiyen birileri ölmüştür de, ayan olmuştur.

Belki!

Bazı sözler var okuyorum, bilgeliğin ötesinde, tam da hayat dersi insana.

Örneğin, şu söz gibi:'Cinsel yolla bulaşan en kötü hastalık, Akrabalık!

Akrabalık bağı, kan bağını anlatır ama birçoğu ile' Keşke, hiç olmasalardı 'diyen de çoktur elbette.

Akrabalarınızın, kan bağınızın olduğu en yakınlarınızın yaptığı ihaneti düşmanınız yapmaz.

Ben, kan bağı yerine' Can Bağı'nı' tercih edenlerdenim.

Başım sıkıştığında, aklıma ilk kim geliyorsa, kan bağım odur.

Akrabalık ilişkisinde, birbirini kollayan, çıkar beklemeyen, zora sokmayan insanları anlarız ama en büyük kazığı da bu grup atar.

Eğer söz konusu para ise ve çıkar varsa işin ucunda, ortada ne kan bağı kalıyor ne de geçmişin güzel anıları.

İnsanlarda bir bencillik, bir can yakma tutkusu ve önünü sonunu düşünmeden yapılan eylemler başladığı zaman, geri dönülmez bir sarmala giriliyor.

Para dediğiniz nedir ki?

Mal-mülk...

Her zaman, şunu düşünürüm: Çok yaşarsanız 100 yaşayacaksınız, onun da ikinci yarısı hastalıkla geçiyor.

Mezara giderken elinizde evinizin, arabanızın anahtarıyla gömülmeyeceksiniz.

Bu ne hırs?

Dünyada kalacak mallar için birbirini yiyen aileleri de hiç anlamayacağım.

Al, hepsi senin olsun!

Çalıştın mı, sen mi kazandın o bırakıtları?

Ana-Babadan kalan mirasın üstüne bir tuğla da sen koydun mu?

Neyi artırdın bıraktıklarının üstüne?

Babadan kalan mirasın üstüne yatıp, hiçbir çaba harcamadan, hak yiyerek mal mülk edinenler yok mu çevrenizde?

Akrabalarınız, her türlü dalavereyi çevirip, mallarınızı üstüne konan yegane gruptur.

Aksini gören, duyan var mı?

Dünya kadar malın olsa ne olur?

Sen de öleceksin bir gün.

Değer mi?

Tarlaların kıyısından geçerken büyük, çok büyük araziler görürdüm, hatta çiftlik evleri.

Çoğu, parçalanmış, satılmış araziler, tarlalar....

Babanın bıraktığı mirası, bir adım öteye götüremeyen evlatlarının, kumar masalarında, pavyonlarda yediği söylenirdi.

Haklılardı da.

Sen, eğer aklı başında, kafası çalışan, üreten, vizyon sahibi bir evlatsan, o mala sahip çıkarsın.

Yok değilsen, kendini de rezil dersin, çevreni de.

Örnekleri o kadar çok ki!

Çalış

Üret

Kazan.

Baban kadar aklın yok mu?

O başardıysa, sen de yapabilirsin!

İşin kolayına kaçmayacaksın.

İnsansan, bir varlık değerin varsa, önce kendine kanıtlayacaksın.

Sonrası zaten gelir!