'Diyorlar: Bir yanı sarp bir uçurum,

Bir yanı çılgın dağ doruğu.

Oysa böyle yapmasam ben

Nasıl korurum içimdeki çocuğu?

Bir yanım çılgın nar ağacı

Bir yanım buz sarayı.'

Böyle diyor dizelerinde

Murathan Mungan.

Birkaç gündür, şu rezil tarikatı, 6 yaşındaki kız çocuğuna 29 yaşındaki o şeyin tecavüzünü, babasının kızını, annesinin saçlarını tarayarak...

İşte bu saç tarama olayı, beni çileden çıkaran tümce.

Senin gibi anne olmaz olsun.

Sen ki, içinde 9 ay taşıdın o çocuğu.

Uykusuz kaldın, emzirdin, sütün geçmedi mi o çocuğa?

Babayı geçtim, o zaten ayrı bir vak'a ama sen, annesin yahu!

Hangi din, hangi inanç, hangi baskı 6 yaşındaki kızını, eşek kadar adamın koynuna sokmanı sağladı?

Diyelim ki, kocan bu işe kalkıştı?

O kocanın, bırak ellerini, kolunu bacağını kırarım ben olsam.

Evlat senin evladın, senin!

Murathan Mungan,

'Bir yanım çılgın nar ağacı

Bir yanım buz sarayı'

diyor ya!

Bu tecavüz haberiyle sinirlerim zıvanadan çıkıp buza keserken içim, atölyemin kapısından bu sevimli ve tatlı kedi girdi.

İki gündür, camdan bakıp duruyor ama cesaret edip de girmiyordu.

Başını okşadım, hemen şımardı, yüz buldu ve içeri daldı.

Gerindi, kaşındı,yerde yuvarlandı, simit yedi, yüzüme baktı baktı ve çıktı gitti.

Gün bir anda, çılgın nar ağacına dönüştü.

Hayat böyledir işte.

Bir yanda acıdan kıvranan, rezilliğin diz boyu olduğu öyküler, bir yanda böyle güzellikler.

Ne demeli artık?