#Hepimizin hayatında iyi,kötü günler vardır.İyi günleri anımsarız da,kötü günleri,beynimizin bir köşesine saklarız,çünkü kötüdür ve anımsamak istemeyiz.
Ama bazen,bir fotoğraf karesi,bir haber bizi ta o günlere götürür.
Bunlar,çoğumuzun yaşadığı şeyler.
Ben de,az önce bir fotoğraf karesi gördüm örneğin.Adam,hayatında hiç kötü bir şey yapmamış gibi,vicdanı rahat olmalı sanırım,fotoğraf karesine girmiş.
Geçmiş öykünüzü bilen birinin bu fotoğrafı yayınlaması bile yeterince üzücüama fotoğraftaki şahsa bakıyorum....
Ellerinde kaç kişinin kanı var da,böyle rahat rahat görünüyorsun be adam?
İsmini dahi anmayacağım ama sen bir katilsin,ötesi var mı?
Aynaya her gün tıraş olmak için bakıyorsun değil mi?O yüzde ne görüyorsun?
Öldürdüğün insanların yüzü de yansıyor mu aynana?
Her gece yastığına başını vicdanın rahat koyuyor musun cidden merak ediyorum?
Öldürdüğün insanların kurşunlarla delik deşik ettiğin bedenlerini nasıl unuttun?
Ben unutmuyorum örneğin,sen nasıl başardın?
Ya da öğretmendin sanırım?
Öğrencilerin biliyor mu senin bir katil olduğunu?
Ne öğretmiştin öğrencilerine doğruluk,dürüstlük,insanlık....
Sen nesin peki?
İnsan,erkek,baba,eş,kardeş....
Ama bir sıfatın daha var eklenecek olan biliyorsun değil mi?
Yıllar geçse de,cezanı çekmesen de,ellerinde kan var.
Herkes unuttu belki ama ismini duyan,fotoğrafını gören bizler,öldürdüğün insanların çocukları, seni unutur muyuz sanıyorsun?

Aslında üzücü bir fotoğraf karesi ama daha üzücü olan,bu öyküyü bilen insanın bunu yayınlaması.
Bu daha mı çok koydu ne?