#Ölümle,yaşam arasındaki zamana ömür diyorlar.Ne kadar sürer bu ömür bilinmez elbette;iyi geçirmek esas ama ne kadar yaşanabilirse.
İki gündür,ömrü tükenen dostlarımız var.Duygularımızı üzüyor elbette kayıpları.
Tam da bunları düşünürken sabahın erkeninde,bir çocuk gördüm sokakta.
Bisikleti bozulmuş,tamir etmeye kalkıyordu,nasıl yapacaksa?
Birden,bir yavru kedi sesi duyduk aynı anda.Bisikletini bıraktı ve koşa koşa 'Biy kedi sesi duydum baba' diyerek koşmaya başladı.
Aklıma,çocukluğumda izlediğim çizgi film repliği geldi.
Hani,Sylvester isimli bir kedi ve Tweety isimli bir kuş vardı kafeste ve bitmek bilmeyen savaşları.
Sylvester,asla o kuşu yemiyordu ama bu yemeyeceği anlamına da gelmiyordu;hep yakalama çabası,hep yakalama çabası....
Uzun süre çocuğu izledim.Kuytulara girdi,kedi yavrusunu aradı,üstelik de,en kıymetlisi,bisikletini sokakta bırakarak.
Sesini duydu ama bulamadı,sonuçta geri döndü ve bisikletini tamir etmeye devam etti.
Bu çocuğu tanıyorum,çok sevimli bir şey.Hayvanları da seviyor üstelik.
Bir yanda ölüm,bir yanda insanı gülümseten yaşam örnekleri.

İnsanın bir yanı hüzün,bir yanı bahar bahçe olur mu?
Hayat,sen ne tuhaf bir şeysin!

Daha fazla ifade göster