İnsanoğlu kuş misali.

Geçen hafta, tam da bu saatlerde, denizde yüzüyordum ama bugün zeytin ağaçlarının tepesinde zeytin hasadı yapıyorum.

Hasat dediysem, ağaçlarda zeytin nerdeyse hiç yok.

Azıcık vermiş zeytinleri topluyoruz yalnızca.

Tarlamız, toprağımız yok elbette.

Anneannemin bıraktığı bahçede kendimizi eğlemeye çalışıyoruz yalnızca kardeşimle.

Hatay'dan başlayarak, Çukurovayı da geçin, tüm Akdeniz boyunca aşırı kuraklık yüzünden zeytin ağaçları ağlıyor meyvesizlikten.

Bulduğum her yerden zeytinyağı alıyorum, arıyorum.

Ağaçlarda zeytin yok çünkü.

Cengiz Holding 'e peşkeş çekilen dağlarda zeytin ağaçları yok ediliyor.

Dilerim, o ağaçların ahı tutsun hepinizi.

Vatandaş, bu yıl zeytini rüyasında görecek, o derece yok.

Bir zeytin toplama halimiz var tam eğlenmelik.

Dalları zarar görmesin diye tek tek topluyoruz zeytinleri.

Küçük bir dalı kırdım diye ağladığını bilirim, o derece hassas bakıyoruz ağaçlara da; biz böyleyken onlar nasıl bu kadar vahşi oluyor cidden anlamıyorum?

Bu yıl yaşadığımız zirai don, aşırı kuraklık ve aşırı sıcaklar yüzünden ne zeytinler ne de narenciye ağaçları meyve tutmadı.

Kış aylarında , ve zeytini alabilecek misiniz bakalım?

Bulursanız alırsınız diyeceğim ama piyasada kıt olacağı için fiyatları fahiş olacak ve çoğunluk yine alamayacak.

Hani bilin de.

Hayat, her yerde bir şekilde yaşanıyor.

Tatil güzel de, vakti geldiğinde kuş gibi uçuyoruz yaşam alanlarımıza.

Biraz daha olsaydı zaman, hiç fena olmazdı ama...

Seneye artık .