Zorkun Yaylası'nın olmazsa olmazı, yakılan Ateş.
Koskoca bir yaz mevsimi daha geçti.
Gidenler kalanlar....
Bu
ateşin çevresinde toplandığımız ailemin yokluğu hüzünlü elbette.
Ajda Pekkan ve İlhan Şeşen şarkıları eşliğinde yaylanın son demleri artık.
Bugün, 20 yaşında toprağın altına koydukları Vedat Abimin doğum günü.
Kısacık ömründe, burda ne çok anı biriktirdik birlikte.
En son fotoğrafını burda ben çekmiştim, çok kıymet verdiği fotoğraf makinesiyle.
Bu fotoğraf karesi, o güne ait.
Şimdi, orda bir duvar var ama o yıllarda bir toprak parçasıydı evimizin bahçesi.
Kıymasalardı, belki şu anda burda, bizimle birlikteydi ama olmadı.
Sonrası, Vedat Abim için elbette.
Ve Kızıma...
Ne kadar güzel, ne kadar özel, ne kadar başka bir insandı Abim.
İyi ki doğmuş, iyi ki tanımışım, iyi ki Abim olmuş.
Hayat, öyle ya da böyle geçip gidiyor işte.
Bazen hüzün,bazen sevinçle.
Hayatımıza güzel insanlar gelsin her zaman.
Biz de iyi olalım.
Dünyayı birlikte güzelleştirelim.
Belki başarabiliriz, belki.
Zorkun Yaylası'nın olmazsa olmazı, yakılan Ateş.
Koskoca bir yaz mevsimi daha geçti.
Gidenler kalanlar....
Bu
ateşin çevresinde toplandığımız ailemin yokluğu hüzünlü elbette.
Ajda Pekkan ve İlhan Şeşen şarkıları eşliğinde yaylanın son demleri artık.
Bugün, 20 yaşında toprağın altına koydukları Vedat Abimin doğum günü.
Kısacık ömründe, burda ne çok anı biriktirdik birlikte.
En son fotoğrafını burda ben çekmiştim, çok kıymet verdiği fotoğraf makinesiyle.
Bu fotoğraf karesi, o güne ait.
Şimdi, orda bir duvar var ama o yıllarda bir toprak parçasıydı evimizin bahçesi.
Kıymasalardı, belki şu anda burda, bizimle birlikteydi ama olmadı.
Sonrası, Vedat Abim için elbette.
Ve Kızıma...
Ne kadar güzel, ne kadar özel, ne kadar başka bir insandı Abim.
İyi ki doğmuş, iyi ki tanımışım, iyi ki Abim olmuş.
Hayat, öyle ya da böyle geçip gidiyor işte.
Bazen hüzün,bazen sevinçle.
Hayatımıza güzel insanlar gelsin her zaman.
Biz de iyi olalım.
Dünyayı birlikte güzelleştirelim.
Belki başarabiliriz, belki.
Zorkun Yaylası'nın olmazsa olmazı, yakılan Ateş.
Koskoca bir yaz mevsimi daha geçti.
Gidenler kalanlar....
Bu
ateşin çevresinde toplandığımız ailemin yokluğu hüzünlü elbette.
Ajda Pekkan ve İlhan Şeşen şarkıları eşliğinde yaylanın son demleri artık.
Bugün, 20 yaşında toprağın altına koydukları Vedat Abimin doğum günü.
Kısacık ömründe, burda ne çok anı biriktirdik birlikte.
En son fotoğrafını burda ben çekmiştim, çok kıymet verdiği fotoğraf makinesiyle.
Bu fotoğraf karesi, o güne ait.
Şimdi, orda bir duvar var ama o yıllarda bir toprak parçasıydı evimizin bahçesi.
Kıymasalardı, belki şu anda burda, bizimle birlikteydi ama olmadı.
Sonrası, Vedat Abim için elbette.
Ve Kızıma...
Ne kadar güzel, ne kadar özel, ne kadar başka bir insandı Abim.
İyi ki doğmuş, iyi ki tanımışım, iyi ki Abim olmuş.
Hayat, öyle ya da böyle geçip gidiyor işte.
Bazen hüzün,bazen sevinçle.
Hayatımıza güzel insanlar gelsin her zaman.
Biz de iyi olalım.
Dünyayı birlikte güzelleştirelim.
Belki başarabiliriz, belki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder