#Bugün,dilime hep 'İnce Saz' şarkısı takıldı.
Şarkı,giden sevgilin ardından duyulan kaybedişin hüzünlü dile getirilişi.

Haberlerde sıra sıra tabutları taşıyan cenaze arabalarının çamura saplanmasını;annelerin çocuklarının yarım kalan hayallerini feryatlarla ,gözyaşlarıyla anlatmasını izliyorum ve giden yarin ardından değil,4 ile 13 yaş arasında giden çocukların ardından efkarı anlatacak hangi şarkı kaldı derken bu şarkı dilime dolanıyor.
Kızıyorum,öfkeleniyorum ama en çok Süleymancılar cemaatinin avukatının '
-AMA itfaiyenin brandası yoktu;
-Ama itfaiyenin sepeti yoktu;
-AMA itfaiyenin teçhizatı yoktu diye sıralanan açıklamalarını izleyince.....
Kardeşim!
'O bina niye yandı da itfaiyeye gerek duyuldu?'diye isyan ediyorum.
Bu kadar ahlaksızca bir açıklama nasıl yapılır?
Orda çocuklar öldü,çocuklar!
Mezarlıklardaki çocuk mezarları eskiden çok dikkatimi çekerdi ve neden aynı yılda bu kadar çok çocuk ölmüş diye merak ederdim ama artık etmiyorum çünkü bu ülkede çocuklar ya tecavüze uğrayarak ölüyor ya da yanarak.

Giden tabutlara bakıyorum,bakıyorum ve

Vur mızrabı dertli çal,kadeh kırık yürek dar
Vurdu goncama yaz,ağla ince saz
Yar gidiyor ağrıma,hançer sokun bağrıma
Efkara güfteler az,ağla ince saz

diye mırıldanıyorum;
Çünkü giden yar değil,el kadar çocuklar;
Çünkü içimdeki efkâr da,üzüntü de geçmiyor bir türlü.