Bir dolu insanla karşılaşıyorsunuz,iletişim kuruyorsunuz,güzel bir şey bu ama hadi dostluk demeyelim de,anlık yazışmalar yapıyoruz çoğumuz ve vakit geçiriyoruz,bazen gülümseyerek bazen kızarak.
Hepimizin cins bir yanı var kuşkusuz.
Benim de var.
Sayfamdan kendi isteğiyle ayrılan ama ısrarla,defalarca arkadaşlık gönderen hiç ama hiç kimseyi yeniden almıyorum.
Lütfen artık ısrar etmeyin.
Ve sohbet etmek....
Elbette,sanal da olsa yazışmak,bir şeyleri paylaşmak güzel ama tadında bırakmak gerekmez mi?
Belki,sizlerin yarını tatil,belki keyifle güne uyanacak,pazar gününü rehavetle geçirme planları yapacaksınız ama ben yarın da çalışıyorum.
Eskidendi o pazar keyfi ve benim için nostalji oldu artık.
Yani;uzun lafın kısası,ısrarla yazıyorsunuz ve nezaketten yanıt veriyorum ama inanın çok yorgunum ve beni tutmayın.
Eğer,çalışmadan,üretmeden bana para yağdıracaksanız,sabaha kadar size yazabilirim.
;)Ama inanın size duyduğum saygıdan kabalık etmek istemiyorum.
Ne yapayım,annem beni böyle yetiştirdi ama yarın iş var.
İyi geceler hepinize.Toptan yazayım da,özel yanıt istemeyin artık.
:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder