21 Mart 2019 Perşembe

#İstanbul'da olmak,İstanbullu olmak!
Halk Tv'de,Ekrem İmamoğlu'nu izledim ve İstanbul....
Marmara Üniversitesi-Güzel Sanatlar Fakültesini kazandığımda,İstanbul'da olmanın ne olduğunu bilmiyordum elbette.
Kocaman bir kentti İstanbul;içinde kaybolacağımı sandığım.
Ama zaman içinde,öğrenciliğimin getirdiği sorumlulukla İstanbul'da olmayı da,İstanbullu olmayı da öyle bir öğrendim ki....
Ayıptır söylemesi,iyi de bir öğrenciydim. 
İstanbul denince,yaşanan anılar hiç bitmez elbette.
Haydarpaşa Tren Garında inen herkesin söylediği gibi
'Seni yeneceğim İstanbul' 😂
İstanbul'a gitmişim,yurtlarda sürünüyorum.1 sınıfta,özel yurtta uzun saçlarıma bit düşme hikayesini sonra anlatırım ama okuldan bir anı:
Okula başladım,Sanat Tarihi dersindeyiz.Hoca,bir ödev verdi.Konusu :Ayasofya ve Kariye Müzesinin mozaikler,freskler ve sanatsal açıdan değerlendirilmesi.
İstanbul'a,Adana'dan gitmiş bir çömez öğrenciyim,ne yol biliyorum ne de iz.
Bana en yakın yer Ayasofya ya!
Aklımca,Ayasofya'ya gideceğim ve ödevi yapacağım.
Ayasofya'ya gittim,inceledim,muhteşem bir yer.Çizimlerimi yaptım,notlarımı aldım ve şu notu yazarak ödevi teslim ettim.
'Ayasofya,o kadar muhteşem bir yer ki,bundan daha iyisi olamaz'
Çok akıllıyım ya,hocalarımı kandıracağım. 
Arkadaşlarıma soruyorum,'Nerde bu Kariye Müzesi'diye,kimse yerini bilmiyor.Eyüp'de diyorlar,Edirnekapı diyorlar.
Ben de,yolu öğrenemeyince 'aamaan' dedim. Birine gittim ya!
Hocam,ödevime 50 vermiş ve altına da bir not düşmüştü:
'Kariye Müzesine gidilecek ve bu ödev yeniden yapılacak.' 😉
'Ben bu ödevi yapacağım'dedim ve kolumun altında çizim dosyamla,yola düştüm.
Hani,öğrenci parası kıymetli olur ya,şimdiki gibi 2 dakikada paranız gelmiyor.
E,ben de yanlış otobüse binerek biletimi harcamak istemiyorum.
Sora sora Bağdat bulunur misali,önüme kim çıkarsa Kariye Müzesini soruyorum.
Bir yürüdüm Eminönü'nden anlatamam ama buldum sonunda.Müzeden içeri girdim ki,fresklerin ihtişamı,mozaikler,içerdeki mistik koku....
Yaş 18. Dünyayı değiştireceğimizi sanacağımız yıllardayız ama bilmiyoruz ki,yaş ilerleyince dünya yerinde duruyor, değişen bizleriz! 
Hayatımda,en utandığım öğrencilik başlangıcımdır.Koskoca hocayı kandırmaya kalkmak! 
Ama iyi ders verdi hocam bana ayrı konu.
Ödevimi, bu kez en iyisini yaparak verdim ve 100 aldım.
Bu,ne işe yaradı derseniz?
Bu ödevle başladım İstanbul'u öğrenmeye ve sonrasında,bu kenti,avucumun içi gibi bildim.
İstanbul'u,İstanbullulardan çok daha iyi öğrendim,ödevlerim sayesinde.
Her yere yürüdüm keşfetmek için.
Soluklandığım parkları,beni şaşkınlığa düşüren mahalleleri,inanılmaz lezzetleriyle beni benden aldı İstanbul.
İstanbulla yarışmak ve kazanmak ne mümkün!
Öğrendiklerimi paylaşmak için döndüm elbette,iyi mi yaptım,kötü mü yaptım pek emin değilim ayrı konu.
2 yıldır gitmiyorum ama özledim sanırım.
Neyse....
Şu seçimler bitsin bakalım.İstanbul'un ruhuna dokunan bir belediye başkanı gelirse.....
Neden olmasın! 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder