#'Birdenbire soğudu havalar '
der şair.
Biz de ise,' Ağustos'un yarısı yaz,yarısı kış' denir. Birdenbire düşmeyiz soğuklara şairin dediği gibi.
İkinci yarıda geceler epeyce üşütmeye başlar insanı.
Sonbahar'a düştük artık,kış kapıda.

Bahçeleri izliyorum,sararmış yapraklar yavaş yavaş düşüyor dallarından.
Zeytinler toplanmaya hazır,incirler son meyvelerini atıyor bedenden.
Hayat,kışa hazırlanıyor artık.
Sabah,balkona çıktım,üşüdüm.' Yine mi soğuklar geliyor?Hiç sevmiyorum kış mevsimini ' diyorum içimden.
Çünkü;üşümeyi sevmiyorum.
Benim mevsimim bahar.

Kaçıncı sonbaharımıza düştük bilmiyorum kalandan.
O. Henry' nin Son Yaprak öyküsü düşüyor aklıma.
Dalda asılı son yaprak.
Hiç düşmesini istemediğimiz,her gün heyecanla dallardaki yaprakları saydığımız, yedi,altı,beş..... diye günleri tükettiğimiz,sararmış yapraklar....

Sonbahar'ın adıdır hüzün.
Yaprak dökümü dediğimiz hazan mevsimi.

Gidenler,kalanlar.....

En çok Çınarları severim bu mevsimde.Yapraklarındaki renk değişimini,en son çıplak kalan ağaç olmasını,sokakları dolaşırken yerlere savrulan ve üstüne basmamak için çabaladığım yaprakları severim.

Ömür dediğimiz şey,her yıl dalında yeşeren,sonra da yere savrulan yaprakları izlediğimiz günler,aylar,yılları içinde saklayan yaşanmışlıklarımız değil mi zaten?

Havalar soğuyor,yine kış kapıda.
Sevmiyorum soğukları,mevsimlerden biri olsa da.
Belki de,içinde iyi anılar biriktirmediğim içindir; kim bilir?

Artık çalışma zamanı.
Atölyemi boşlamamak gerek.
Hep hazan,hep hüzün diyerek de ömür geçmez ki.
Güzel günler de varsa içinde,yaşayıp,görmek gerek.❤️