29 Eylül 2019 Pazar

İnsan,en çok kendine yaptığı ihaneti affetmemeli.
Bugün,yıllarımın birikimi,sanata dair ilkokuldan üniversiteye kadar,ne kadar yaptığım çalışma varsa topladığım dosyam elime geçti.
Tek tek sevdim her birini.
Anılarımla yolculuğa çıktım bugün çizimlerimle.
Parlak bir geçmiş var dosyada.
Katıldığım sergiler,girdiğim yarışmalar,ödüllerim ve eğitim yıllarım.....
Çok daha iyi bir yerde olmalıydım sanata dair her yerde ama işte....
Çok daha fazla insana ulaşmalıydım,çok daha fazla üretmeliydim.
Üniversite yıllarımda,en çok kolaj çalışması sevmiştim.
Farkındalık yaratmanın en güzel yoluydu benim için ve renkler elbette.....
Hayatı renklere dökmek.....
Müthiş bir haz. 
Çoktan rahmetli olan hocam Hakkı Karayiğitoğlu'nu anımsadım.
Bir gün derste başıma geldi desen çizerken ve bana dedi ki:' Bunca yıldır üniversitede hocayım,senin gibi Buda çizen olmadı.'
Gurur vericiydi elbette.
Bir gün,abim İstanbul'a,yanıma geldi.Okulda beni arıyor,Hakkı Beye rastlamış,ismimi söylemiş.
Hakkı Bey,abime dönüp,' Bu okulda,en iyi Buda başı çizen öğrencimi soruyorsunuz sanırım' demiş.
Abim anlattığında çok mutlu olmuştum.
Sanat Tarihi dersinde,hayatımda aldığım ilk cin fikirlilik dersimi aldığım çizimlerim elime geçti.
İnsan genç ve öğrenci olunca,koskoca profesörleri aldatabileceğini sanıyor. 
İstanbul' da,Ayasofya ve Kariye Müzesinin vitray araştırmasıydı konu.
İstanbul'u bilmiyorum o günlerde,ilk gitmişim. Ayasofya'ya gittim ama Kariye Müzesine gitmedim ama ödevi yaptım.
Hocam,elli vermiş ve altına bir not düşmüştü:
Kariye Müzesine Gidilecek! 
Gittim elbette ve ödevi yeniden yapıp,yüz aldım.
Hala saklıyorum o deseni ve hocamın notunu. 
Yıllar geçti üstünden .
Geriye dönüp baktığımda,yapacak ne çok projem,desen çalışmam,tablolarım ve heykellerim var.
Vakit,yeter mi ki bilmem?
İnsan,bir kere her şeye geç kaldı mı ve kendine ihanet etti mi;
İşte,telafisi çok zor oluyor.
Ama kalanı kurtaracağım elbette. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder