#Atanamayan,yıllarca okul sıralarında dirsek çürüten,üniversite okuyan ama bir türlü iş bulamayan gençlere birkaç örnek:
Bu örnekler,üç yıla yayılan süreçte,tanık olduğum örneklerdir.
Semt pazarına gidiyorum her hafta,bir genç gördüm;usul usul 'Kivi' diye bağırmıyor aslında,susuyor.
Yanına yaklaştım ve 'Siz,pazarcı mısınız gerçekten?'dedim;
'Hayır 'dedi, 'Ben,Bilgisayar Programcısıyım.Mezun oldum,iş bulamıyorum,pazarda kivi satıyorum.
Utanılacak bir şey değil elbette pazarcılık ama bilgisayar programcısı da kivi satmaz ki!
İkinci örnek:
Domates tezgahının başında,tıraşı güzel,üstü iyi giyimli bir genç gördüm.O da,tıpkı Kivi satan genç gibi usulca 'Domates' diyor.
Gözüme takıldı gencin hali ve yaklaştım,sordum ;
'Siz,pazarcı mısınız,hiç benzemiyorsunuz da?'
'Hayır' dedi,'Ben Tarih Öğretmeniyim.İş bulamadım,pazarda babama yardım ediyorum.'
Üçüncü örnek
Sokaktan bir eskici geçiyor.Evde de birikmiş eski leğenler falan var!
Neyse,leğen bahane elbette,çamaşır asıyorum,dikkatimi çekti,eve çağırdım.
Kirli sakallı,ütülü gömlekli eskici olur mu hiç?
Elbette sordum;
Turizm Otelciliği bitirmiş meğer,bir de çocuğu varmış.
'Ne yapayım dedi,iş bulamıyorum,çocuğum var bakacak,ona süt lazım,bez lazım,bende eskicilik yapıyorum.'
Dördüncü örnek;
Her zaman elma aldığım bir tezgah var.Genç de iki erkek.
Biri,sıkıntılı tezgahta.
Polis okulunu bitirmiş ama bir türlü işe alınmıyor.
Babasına her hafta soruyorum,'Senin oğlan atandı mı?'diye;
'Yok abla ,ne atanması?Oysa AKP'ye de oy veriyorum ama bir türlü benim oğlan atanmıyor.Şimdi,asgari ücretle bir iş buldum,onu yapacak artık.'
Peki, dedim,hala oy verecek misin?
'EVET' dedi,EVET!
İçimden 'Beter olun'demek istiyorum ama bir yandan da gariban pazarcılara,kıyamıyorum.
İşte böyle,memleketimden insan manzaraları.
Üzücü,can sıkıcı ama gerçek!