#Zorkun Yaylasından önce kuşlar göçer.Kafileler halinde ilkin leylekler döne döne toplanırlar;ardından da diğer kuşlar ve en sonunda da sıcak kıt'alara yönelirler.
Her yıl yaşanan bir devinimdir bu.
Kuşlar giderken hüzünle bakarım gökyüzüne çünkü,kış geliyordur artık ve soğuk günler başlayacaktır.
Kışı sevmiyorum ya ondandır kuşların gidişinde yaşadığım hüzün.

Bir mevsimin de bitişidir elbette bu durum.Kuşlardaki özen,birlik olma duygusunu her zaman hayranlıkla izlemişimdir.
Kışın,Çukurova'daki tarlalara bakın,mutlaka leylekleri görürsünüz.
Yaşlı ve genç leylekler....
Genç leylekleri,yaşlı,hasta ve uçamayan leyleklerin başında bırakır giderler.
İnanılmaz bir ritüeldir bu.
Kuşların ardından göç çiçekleri çıkmaya başlar.
Bunun anlamı da şudur:
-Ey insanoğlu.Elinizi dokundurduğunuz her yeri kirletiyorsunuz.Bizlerin yaşam alanlarını işgal ederek Zorkun Yaylasını da kirlettiniz.
Biz çıktığımız zaman,çekin gidin artık ve yaz başlayana kadar da gelmeyin'demektir.
Gelmek ve gitmek vakitlice olmalı elbette.Doğayı kendi haline bırakmalı.
Bırakmalı ki,biz insanların bir dahaki eziyetine kadar kendilerini toparlasınlar.
Kıymeti pek de bilinmeyen,havası güzel,doğası güzel şahane bir yayladır Zorkun.
Bir de, uygar insanların uğrak yeri olsa....