#2 aydır ilk kez semt pazarına gittim.Biraz zor oldu yürümek ama özlemişim pazar esnafını.
Onlar da beni özlemiş ama. 😉
Pazara girdim, 'Bacı,sen nerdesin ?' diyenler; kızım,seni çok merak ettik diyenler....
Ne güzel bir duygu merak edilmek,özlenmek..... ☺
Neyse.....
Pazara girdim,adamın biri evine ve annesine meyve sebze alıyor ama nasıl?
-Sen şurdan anneme 2 kilo,karıma 1 kg ver diyor;
Kadının biri de ' Neden karına 1 kg alıyorsun dediğinde şu yanıtı veriyor:
- O da hak etsin,hep dırdır,hep dırdır diyor,gülümseyip geçiyorum. ☺
Az öteden başlıyorum almaya ki.......
Yahu!
Alt tarafı 2 ay pazara çıkamadım,ben gelmeyeli pazar ürünlerinin üstüne altın tozu mu serpmişler?
Bu nasıl fiyatlar böyle?
Tezgahtan muz alıyorum,bir çocuk yanaştı,elini uzattı kaptaki yeni çıkmış nektarine fiyatını sordu.
İçinde belki 5 adet var.
Satıcı , 8 lira deyince annesine döndü ve ' Anne ,alalım mı? dedi.
Gayri ihtiyari annesine baktım,anne kaşlarını hayır anlamında oynatınca baktığıma utandım.
Çocuk bu,nefsi çekmiştir elbette,ben alayım dedim ama annesini rencide etmekten çekindim,uzaklaştım.
24 Haziran'da, ülkeyi yeni bir maceraya sürüklemeye kalkanlar,lüzumsuz bir seçim masrafını halkın sırtına yıkanlar,o çocuğun meyveden elini çekmesini,annesinin utanan bakışlarını bilmiyorlar elbette.
Oyunuzu verirken bunu da düşünün olur mu?
Karısına 1 kg,annesine 2 kg alan adamın annesi mutlu olmuştur da,karısı bunu duyarsa, o adama acımak gerek. 😉