#Birkaç gündür yaşadığım olumsuzluklara bakıyorum,bakıyorum da....
Bizim yavru kedi,sesimi her duyduğunda başını getiriyor, avucumun içine koyuyor.Sonra,sırtüstü yatıyor ve karnını sevmemi bekliyor.
Aramızda,böyle bir aşk var.
İnsanın,hayvanla arasındaki iletişimi kurması ne de kolay.Önüne koyduğunuz bir kap yemek,bir kap su hepsi ama bunun için bile size bakışı değişiyor.
Kedi,daha minicik ama ona bakışınızı,sesinizin tonundaki değişimi hemen anlıyor ve ya kutusuna dönüyor ya da gelip elinize yatıyor.
Peki ya insanoğluyla iletişim kurmak ne kadar kolay dersiniz?
İnsanoğlu,nankör öncelikle.Çıkarı olmadan size asla yaklaşmıyor çoğu.
Elbette herkesi katmıyorum buna,lütfen yanlış anlaşılmasın konu.
İşin ucunda para varsa çok kıymetlisiniz ve önceliğiniz var ama ya yoksa ne olacak?
İşte o zaman da öteleniyorsunuz.
Eskiden,ülkemdeki adalete,hukuka,hakkaniyete çok inanırdım ama eskiden.
Şimdilerde,buna hiç güvenmiyorum.
İnsana da güvenmiyorum,hukuka da.
Bir kedi kadar olamıyoruz birbirimize.
Eğer ortada bir yanlışlık varsa çözülmelidir ama adil olarak.
Peki,hangi hukuk bunu yapacak?
Dosyaları iyice incelemeden karar veren hakimler mi,dümen suyuna giden hukukçular mı,yoksa işine nasıl gelirse diye çark eden avukatlar mı;kim yapacak ?
Çok sıkıldım bu işlerden.İnsanların ahlaksızlığından,arsızlığından,yalancılığından....
İzole ediyorum aslında hayatımdan bunları ama bir şekilde sızıyorlar yeniden.
Yanlış iş yapan hiç ama hiç kimseyi sevmiyorum.
Dürüst olacaksınız en başta,dürüst!
Alıp başımı,bir dağ başına kaçasım var artık bunlardan ama dağlar da yandı,bitti,kül oldu bu memlekette!

Sözün özü:Yeminle,elimin tersine geldiğinde ağzını,burnunu kırma isteğiyle dolduğum epeyce insan var bu hayatta.
Gidin ve az ötede değil,çok uzak ötede oynayın kardeşim!

Minik kedimize çok bağlandım.Adı Sevimli
Ama cidden öyle sevimli;
Başını,avucuma bir koyması var ki....
Bir yavru kedi kadar olamıyoruz işte şu lanet olası hayatta!