#Çok sıcak bir gecenin sabahında biraz şehri dolaşayım dedim.
Son günlerde demiyorum,son 17 yıldır,güne her sabah uyandığımda aynı sıkıntıyı duyuyorum ve canım çok sıkılıyor.
Çocuklar,kadınlar,hayvanlar ve ağaçlar.
Devletin,bunları koruyacağını düşünürken,bu dört varlığı devletten korumaya çalışıyoruz.
Devlet diyorum çünkü;devlet,bütünün toplamı ve hükümetler de bu toplamın bir parçası ve hiçbir hükümet T.C. Devletinin üstünde değildir,kafasına göre takılamaz,istediği gibi değişiklik yapamaz ya da babasının çiftliği gibi ülkeyi kullanamaz,yönetemez.
Emine Bulut,Konya,Samsun derken,iyice zıvanadan çıktı bu ülkede erkekler.
Lanet olasıcalar!
Canım çok sıkkın o çocuğun feryatlarından bu yana.
Diğerleri de gelecek biliyorsunuz.
Bir vatandaş olarak,bir kadın,bir anne olarak ne yapabilirim diye düşünüyorum,düşünüyorum ve çözümsüzlüğe gidiyorum günlerdir.
Bu konuyu sonra geniş açılı ele alacağım ama bu sabah izlenimleri.
Bir yavru kedi karşıladı beni miskin miskin uyurken.Bir kaşını kaldırdı,baktı ve yine uyudu.
'Ne işin var sabah sabah,git evinde uyu 'demiş midir bana?
Sulanmamış bahçelerin,kuruyan ağaçların içinden geçtim yine bu sabah.
Yurdum insanının bitkiye karşı duyarsızlığını izledim üzüntüyle.
Su hayattır oysa.
Ortada bir musluk olsa ,elime hortumu alıp sulayacaktım,o kadar acıdım bitkilerin susuzluğuna.

Eski konakların önünden geçtim.Tahta tavanları,duvarlarında asılı belki elli yıllık apliklerine baktım,kim bilir,kimlerin heyecanına tanık oldu bu evler ama belediye ve diğer kurumlar bu evlere sahip çıkmazsa,yerlerinde yeller esecek yakında.
Bir arsada,ağaçlar kesiliyorsa,orası ranta gitmiş demektir.
Yakındır,pembe evin önüne on katlı beton binanın dikilmesi.

1. sınıf tarım arazisine o binalara ruhsat verenler her kimse,hiç mi,bir kentin evine,arsasına,toprağına sahip çıkmayı öğrenmediniz?
Sizler,o makamları neden işgal ediyorsunuz o halde?
Bina dikmeyle uygar olunmaz.
Uygarlık,geçmişinize sahip çıkarak olunur.Aç gözlü yamyam müteahhitlere peşkeş çekilmez bir şehir.
Gerçekten yettiniz artık!