#Şunu da unutma ki;Yeryüzünde,gecikmişliğin ilacı yoktur.
Hasan Ali Toptaş

Atölyemde,dövmesine makyaj yaptığım gençle,aramızda bir konuşma geçti.
Gençlikte yaşananları sorgulamak olmuyor elbette,hayatın baharında yıllar ne de olsa.
-Bu dövmeyi yaptırdığım için çok pişmanım.
-Neden pişmansın?
-Eğer,yaptırmasaydım,şimdi sorun olmayacaktı.
-Bak dedim.
-Sen,bu dövmeyi yaptırırken ne hissettin? Bu ismi,koluna yazdırırken ne kadar mutlu oldun kim bilir?
Koluna her baktığında,içinde bir duygu olmadı mı?
O halde,bunu yaptırırken duyduğun mutluluktan asla pişman olma.O zaman,bunu yapman gerektiğine inandığın için yaptırdın ama insanız ve duygularımız yön değiştirebilir.Pişman olmak yerine, 'İyi ki,o anları yaşadım' dersen,kendini daha iyi hissedersin.Pişmanlık duygusu,hayatı ertelemendeki engelindir.

Yukardaki sözü,bu nedenle sevdim.
Hayatımız,ertelemeler,pişmanlıklar,gecikmiş sözler ve geride kalan eksik yıllarımızla sürmüyor mu?
Elimize geçen ne o halde?
Yaşadığımız her şey,iyi ya da kötü,bir deneyim değil midir?
Yaşadıklarımız,bir sonraki adımımızın yol göstericisidir.
Pişman olmak yerine,'Yaşadım,bitti,olması gereken belki de buydu,önümde bir hayat akıyor,neresinden yakalarsam o kadar iyi ' diyebilmeli insan.
'Keşkeler,dilimizden bir türlü dökülmeyen,ertelenen sözcükler hayatımızı iyileştirmez.
Şöyle bir durmalı insan ve kendini dinlemeli.
Ne istiyorsunuz,hayattan ne bekliyorsunuz,sizi ne mutlu ederdi?
Bunların yanıtını bulduğunuzda,gecikmiş sözcüklerinizi de ertelememiş olursunuz.
Ömür dediğiniz ,çok yaşasanız yüz yıl.
Değmiyor inanın geçmişe takılıp,pişmanlık duymaya.
Tabi,bunları yirmili yaşlarda anlamanız mümkün değil.
O genç de anlamaz.Kolundaki dövmenin pişmanlığı hayatındaki en önemli şey şu anda.
Oysa,hayat akıyor,kuşlar uçuyor,gün yeniden,yeniden başlıyor her sabah.
Ya içinde olursunuz ,ya da dışında.
Seçim sizin ama yıllar sonra 'Keşke,bunu yapsaydım,keşke bunu söyleseydim'demeyin.
Son pişmanlık ,gecikmiş bir hayattır!