#Niye gitmişti,amacı neydi,sonucu ne oldu kimse anlamadı!

-Bu uçak mı?
-Evet.
-Uçuyor mu?
O anda,bu soruya nasıl bir yanıt vereceğini düşündü düşündü...
Çünkü;uçaklar,uçmak için vardı.Peki,bu soru neydi?
Karşısındakinin gözlerine derin derin bakmak ,istedi,diyalogdaki tuhaf hali anlamak için ama heyhat!
Kara gözlüklerin ardından bunu görmek mümkün olmadı ve kısa bir yanıtla
-Evet dedi,geçiştirdi.
-Bundan mı alacağız?
-Tanrım! dedi içinden;
-Neyi,nasıl anlatsam?
Bu işler,planlayarak yapılmaz mıydı?
Resmi geziler,önü,sonu......
Sonuçta,bir uçak dolusu insan gelmişti memleketine ve bu uçaklar da su yakmıyordu.
Sahi!
Bu uçakların parasını kim ödüyordu?

Havalar da sıcak.
Dondurma da iyi giderdi.
-Ver şurdan iki külah dondurma dedi satıcıya;
ama yaşayacakları bitmemişti.
-Parasını sen mi ödeyeceksin sorusunu duyduğunda ise;
-Bizim kültürümüzde,misafire ödeme yaptırılmaz dedi,usul usul yine gözlerini görmeyerek.
Çilesi bitmemişti.
Külahta dondurmanın kaşıkla yenmeyeceğini de anlattı.
-Good dedi.
İngilizce bilmek!
Ne gurur verici bir tabloydu.

Niye gidilmişti,amacı neydi,elde edilen sonuç ne oldu?

Buz gibi dondurma da çok iyi gelmiştir.

Ülkemizdeki refah seviyesinin göstergesi değil midir,sırf vanilyalı dondurma yemek için yola düşmek?
Bir de şikayet ediyoruz kötü gidişattan.
Ayıp bize!