#KIZIMA MEKTUP.....
Bugün,15 Şubat.
Yıllar ne çabuk geçiyor.Oysa,daha dün gibiydi seni kucağıma alışım ama şimdi karşımda,harika bir evlat-genç bir kadın olarak duruyorsun. 
Her anne adayı,bir çocuğu olacağını öğrendiğinde önce sağlıklı doğmasını diler ve ben de yaşamıştım 'Acaba,bir şey olacak mı,acaba sağlıklı doğacak mı,ya bir şey olursa? korkusunu.
Nasıl bir heyecan dalgasıdır o an.
Ekranda,nokta kadar gördüğüm bir şeyin 9 ayda bir birey olması ve doğumundan başlayarak,yıllar içinde büyüyüp,şahane bir evlada dönüşmesinin adıdır benim kızım.
Sen bilmiyorsun elbette ama senin sağlıklı doğman için o kadar çok süt içmiştim ki,bir ara ineklerden başka çocuklara hiç süt kalmayacak sanmışlardı. ;)
Dişlerin,kalsiyumu benden çalmasın da,seni beslesin diyeydi elbette.Bu nedenle,dişlerin çok sağlıklı bilesin. ;)
O kadar yürürdüm ki,eskittiğim spor ayakkabılarının adedini ben bile sayamamıştım.
Sen daha doğmadan,kütüphaneni kurmuştum bile ve sen daha doğmadan sana masallar okumuştum,kulağını bana ver diye.
Biliyordum beni duyduğunu,bu nedenle sürekli müzik çalardım sana.
Şimdi anımsayacaksın ama,sen daha bende 5 aylıktın sana Bach dinlettiğimde.Nasıl da uslu uslu dururdun içimde ama biliyorsun Haluk Levent'i hala çok severim.Onu çaldığımda ise kendini küçücük kesede değil,bir dönümlük arazide sanır ve nereye savrulacağını bilemezdin.
O zaman anlamıştım,sen yerinde durmayacak bir çocuk olacaktın ve haklı da çıktım biliyorsun.
Aslında 14 Şubattı doğumun ama doktor ne çok gülmüştü 'Ben,kızımı 14 Şubatta doğurmayacağım 'diye tutturmamı.
Nedeni vardı elbette,sana anlatmıştım ve ne çok gülmüştük anımsar mısın. :)
Kızım,seninle o kadar zorlu bir yolculuk yaptık ki,yıllar içinde.
Birlikte,çamurlarda debelenmemiz;bir türlü uçurmayı başaramadığım ki,ne yapayım rüzgar yoksa değil mi? ;) uçurtmanın sürekli düşüşü karşısındaki gülüşmelerimiz;o kıvırcık saçlarının buklelerinden bir türlü arayıp da bulamadığım arıların sana zarar vereceği korkusu; ki,arılar da şaşırmıştır,bu ne kadar bukle diye? ;)
Çok uyumlu,çok terbiyeli,çok saygılı ve çok çalışkan bir çocuk oldun bana.
Seni kürsülerde gördüğümde,içimdeki gurur,gözyaşım oldu.Sana sarılırken duyduğum hazzı anlatamam.
Kızım,gözümun nuru,en kıymetlim.
Bana bir gün,bu magneti getirmiştin.Biliyorum bana,'Anne,ben artık büyüdüm,beni çocuk görme'diye çaktırmadan anlatıyordun ama anacığım nurlarda uyusun hep derdi ki:
'Anne olduğunda anlarsın.'
Sen,dünyama girdiğinde,bir evladın,annenin gözünde hep çocuk kaldığını,gözlerinde endişenin hiç kaybolmadığını öğrendim.
Sen de.Anne olduğunda beni anlayacaksın.
Sana Anneannen hep derdi ya 'Anasından akıllı kızım 'diye.
Haklıydı elbette. ;)
Ve eklerdi:'Allah,karşına kötüyü çıkarmasın ve yoluna hep iyilik çıksın.'
Yolun açık olsun yavrum ve karşına hiç kötü çıkmasın ama çıkarsa da,biliyorum ki,anneannen haklıydı,Sen akıllısın ve karşına çıkacak her şeyi alt edecek kadar da güçlüsün çünkü sen;BENİM KIZIMSIN! :)
Sana,bir ÖYKÜ verdim.İçini nasıl istersen öyle doldur.
Bazen düşeceksin,bazen ağlayacaksın.Dizlerin kanayacak bazen ve ben,Yaralarını üfleyeceğim yine,'Öperim geçer'diyeceğim.

Yavrum,arkadaşım,dostum,gülüşümün nedeni güzel kızım,boynundan,öperim seni,bebek kokundan.
Ömrüm,ömrün olsun.Güzel yaşa,güzel bir ömür sür,ÖYKÜ''ler yaz hayatına ama içinde ben de olayım. ;)
Seni Çok Seviyorum.❤️