Bayram Harçlığı...

'Nerde o eski bayramlar' demeye başlamışsam , bir özlemle , 'eyvah' mı desem bilemedim şimdi.

Bir ritüeldir bayram harçlığı.

Çocukluğuma dönüyorum da,ben çocukken Anam ve Dedemin dışında, hiç bayram harçlığı veren biri olmadı.

Bayram günü, Annemin tembihleriyle giderdik komşularımıza.

Tabii, o zamanlar,başımıza bir şey getirecek kadar korkulan komşular yoktu.

Komşu demek, güven demekti, ikinci evimiz demekti.

Kardeşlerimle el ele tutuşurduk ve el öpmeye giderdik komşularımıza.

Kapıdan çıkmadan Annem başlardı: ' Büyüklerin elleri öpülecek, size şeker ikram ettiklerinde 1 tane alacaksınız, Sakın ikinciye uzanmayacaksınız ' diye başlardı.

Annem bu, o kadar titiz bir Anneydi ki, her sözü kanun gibiydi, sıkıyorsa tutmayın .

Bizler, çok uysal çocuklardık ve Annemin sözünden hiç çıkmadık.

Şekerler 1' er tane alındı her zaman ama hiç bayram harçlığı veren olmazdı komşularımızdan .

Anam ve Dedem....

Her ikisi de nurlarda uyusun,üstümüzdeki emeklerini asla unutamayız.

Ceplerinde her daim şeker, fındık- fıstık ve para olurdu .

Her bayram , ellerini öper ve bayram harçlığımızı alırdık.

Şimdi, bayramlar gelip geçiyor ama ne bayramlık alan ne de harçlık veren var.

Ama eminim ki, Anam ve Dedem yaşasaydı, biz yine bayram harçlığımızı alacaktık .

Büyüyünce ritüelleri unutmak olmaz-dı elbette.

Çok şükür ki, emekli de değilim ve ayda 10 bin liraya talim de etmiyorum.

Ekranda izledim ,torunlarına harçlık veremeyeceğini söyleyen gözü yaşlı emeklileri ve çok üzüldüm doğrusu ama ben bu ritüeli yaşatıyorum .

Günler öncesinden bankanın yolunu tutuyorum ve yaş gruplarına göre yeğenlerin harçlıklarını hazırlıyorum .

Ülkenin ekonomisi de şahlanmış maşallah ,bankanın 50- 100 TL verdiği görülmüyor.

Gıcır gıcır, matbaadan yeni çıkmış 200 liralıklardan aşağısı kurtarmıyor belli ki .

Paralar o kadar çok yeni ki, elinizi kesiyor ,o derece yani.

Dün, bayramın ilk günüydü.Gelen giden ,dökülen saçılan...

Yine de, bu işten en karlı çıkan çocuklar.

Topladıkları bayram harçlıkları da hatırı sayılır cinsindendi yani.

İnsanın,' keşke büyümeseydim' diyeceği tutuyor ama biz çocukken de bayram harçlığı veren de olmadı ki.

Herkesin ağzından çıkan şey ' El öpenlerin çok olsun ' du.

Tamam olsun da, ceplerimizde bozuk paranın şıngırtısı olsaydı da fena olmazdı hani.

Belki,bu yaştan sonra şansımızı deneyecek olabilirdik ama bizden büyüğü de kalmadı ki el öpecek.

Cepten gidecek artık, anlaşıldı.