#Grup YORUM' u çoğumuz biliriz.En azından,bizim kuşak konserlerini izlemiş,şarkılarını hep beraber söylemiştir.

Elimde ERDAL ÖZ'ün DENİZ GEZMİŞ ANLATIYOR kitabı var.

Dün,darağacında üç fidanın bir gece vakti asıldığı gündü.
Ve dün,herkes sosyal medyada Deniz Gezmiş ,Hüseyin İnan,Yusuf Aslan'ı anma görselleri paylaştı.
48 yıl geçti üstünden.

İnsan,ölerek belki kahraman olur ancak,kalarak savaşmak ama doğru savaşmak birçok insanın hatta ülkenin kaderini değiştirebilir.

Bugün,Grup Yorum'un gitaristi İbrahim Gökçek,323 gün süren ölüm orucuna yenik düştü.
323 gün....
Öncesinde de Helin Bölek,ölüm orucuyla protesto etmiş ve o da ölmüştü.

Bir insan,açlıkla ders veremez ne insanlara ne de sisteme.
Olan size olur,küçücük kalmış,kemik yığını bedeninizle toprağa koyulursunuz.
Bunu mu istemiştiniz yola çıkarken?
Tamam!
Konserleriniz yasaklanıyordu,şarkılarınızı susturuyorlardı,baskı vardı ve protesto etmekte de haklıydınız ama bunun yolu ölüm orucuna yatmaktan mı geçiyordu?
Bu topraklarda,sanat her zaman baskı ve zulüm görmedi mi?
Yalnız şarkılar mı sustu?
Resimler yasaklandı,heykeller yıktırıldı,sanatın içine tükürüldü.
Yalnız siz mi çektiniz yasaklı zihniyeti?
Eğer ölüm orucu çözüm olsaydı,hep beraber sisteme karşı açlık günlerine düşelim ve kaybedelim!
Böyle mi savaşacağız çağdışı algıyla,böyle mi savaşacağız yasaklarla?
Bizim silahımız notalarımız,şarkılarımız,tuvallerimiz,fırçalarımız,çamurumuz,mermerimiz yani;sanatımız değil miydi de,en kötü seçimi yapıp,üstelik de,kendimize zarar vererek,sevdiklerimizi üzerek gitmeye kalkmak ,baştan bu savaşı kaybetmek değil mi?
İbrahim Gökçek,Helin Bölek'in eline ne geçti şimdi?
Öldünüz ve bitti!
Arkanızdan,'Biz ne yaptık,bu hatadan dönelim,sanata ve sanatçıya baskıya son verelim' diyen bir sistem olmayacak!
Yaşayarak savaşacaktınız.Yepyeni şarkılar söyleyecek,besteler yapacak ve kitleleri yeniden meydanlarda toplayacaktınız.
Bu günler de geçecekti.Hiçbir yönetim,hiçbir sistem,sonsuza kadar sürmezdi,mutlaka aşınır ve vakti geldiğinde de biterdi.

En çok,ölüm orucuna giren insanların ailelerine şaşırıyorum.
Hadi,onlar inatla bunu yapıyorlar ama sizler bunu durdurabilirdiniz.
İnsanın,kendini aç bırakarak ölmesi ne demek?
Bu durum,kişinin özgürlük alanı değildir.'Benim bedenim,benim isteklerim' diyeceği bir şey de değildir.
Göz göre göre,açlıkla ölmenin nesi doğru?
Bundan sonraki süreçte,bir daha ölüm orucuna giren her kim varsa engel olunmalı.
Emin olun,ne üç güne kadar uğruna can verdiğiniz protestonuz anımsanır ne de isminiz.
Seneye sizi kimse anımsamayacak.
O halde değer mi canınızdan olmaya?

Darağacında üç fidana gelince....
Ölünce belki kahraman olursunuz ama önemli olan kalarak yaşamak ve savaşmaktır!
Akılcı bir yönelim ve doğru adımlardır sizi hedefe taşıyan unsur.
Kolay değil ama imkansız hiç değil!