#Soğuk ama güneşli bir havayla pazar gününe başlamak....
Buna da şükür,hiç değilse güneşimiz var.
Yollarda,soğuktan donmuş kuş ölülerine rastlayınca,insan şükrediyor elbette.Sokaktaki canlılar biraz ısınır güneş sayesinde.

Müziğimi açtım,kahvaltımı yaptım,kuşların ekmeğini verdim,artık huzurla güne başlayabilirim.
Kuşlar,ekmek verdiğimde,en küçükten en büyüğe kadar sıralanıyor ve bekliyor.Önce küçük serçeler,en küçük ekmekleri yiyor.Sonra,biraz büyükleri geliyor,sonra Arap Bülbülleri ve en sonunda da kumrular.
Sıralama hiç değişmiyor.Bu kadar da saygılılar birbirlerine.
Burda,nasihat babında,'Vay bizim insanoğluna! Bu işi asla beceremeyeceğiz' diyeceğim ama demeyeyim bu kez. ;)

Çayın son yudumunu alırken gözüm daldaki serçe ve Arap Bülbülüne takıldı.
Ne konuşuyorlar hararetle bilmem.'Memleketi mi kurtarıyorlar acaba?' diyeceğim ama bu iş ,onların boyunu çok aşar.
Biz bile şamar oğlanına döndük yaptıklarından,kuşların ne haddine değil mi?

Birazdan,arkadaşlarımız da gelecek atölyeye ve asıl hararetli konuşma o zaman yapılacak.
Önce,pazar kahvesi,sonra da ince belli bardaklarda çayımızı yudumlayacağız.
Şiirden,sanata,ekonomiden seçimlere uzanan bir tartışmaya gireceğiz hep birlikte.
Farklı fikirlerden olsak da,saygıyı kaybetmeden,gülümseyerek tartışmanın örneğiyiz biz. :)
Pazar günleri,zaten benim en kutsal günüm-dü eskiden.
Şimdilerde,yapmaya fırsat bulamadığım çok şey var bugüne dair.
Keyifli pazar kahvaltılarım örneğin.Sonra da,kızımın elinden içtiğim kahve ama hepsi mazide kaldı artık.
Şimdi,çalışma zamanı.Hem elimiz işleyecek hem de çenemiz. ;)

'Müziksiz bir hayat, büyük bir hata olurdu' diyen Nietsche çok haklı elbette.
Pinhani çalıyor şu anda ve şarkısında diyor ki:

Yalnız kaldıysan
Kalkıp pencerenden bir bak
Güneş açmış mı?
Yağmur düşmüş mü?
Dön bak dünyaya.

Siz de camın önüne çıkın ve sokağa bir bakın bakalım,ne göreceksiniz?
Ben,atölyemden kocaman bir dünyayı görüyorum.
Ya siz?