#Güneşli,aydınlık bir pazar sabahındayım yine ve yine atölyede çalışıyorum.
Müziğim çalıyor,sokaktan üşüyerek geçenleri izliyorum bir yandan,;bir yandan da bugün bitecek işlere odaklanıyorum.
Aynı anda,bu kadar çeşitlilikte koşturmanın derdine niye düştüysem?
Anacığım,nurlarda uyusun hep derdi ki;'Arkanızdan atlı mı kovalıyor,azıcık yavaş gidin ve yormayın kendinizi bu kadar.'
Tabii, anne sözünü dinlemek her zaman mümkün olmuyor,sanki arkamdan atlı kovalıyor gibi bir telaşla işleri bitirmeye çalışıyorum.

Sabah,çok erken uyandım ve güneşin doğuşunu izledim.Bir gün öncesinde de akşamın batışını izlemiştim.
' Renkler' diyorum;renklerdir hayatımıza anlam yükleyen.
Haleti ruhiyemizi en çok renkler düzenliyor aslında.
Gün,eğer güneşe uyanmışsa günümüz aydınlık oluyor;kasvetli,karanlık ve soğuk başlıyorsa üşüyoruz o gün.
İnsanımızın renklere yüklediği anlam da tuhaf.
Bir gün,bir toplantıdayım,konuşmacıların biri 'Her kentin bir rengi olmalı'dedi;hak verdim ama biri de çıkıp,'Mavi ve beyaz Yunan bayrağının rengi kullanmayalım' dediğinde,küçük çaplı bir şok da yaşamadım değil.
Benim gibi renklerle uğraşan biri için elbette anlaşılması olanaksız bir şey bu,renklere düşmanlık yüklemek.
Hayatımızı,salt siyah ve beyaza yüklemek niye?

Gün gelir kararırız,gün gelir beyazın temizliğine düşeriz değil mi?
Peki,aradaki onca renk ne olacak?Kırmızılar ki,aşkın rengidir biliyorsunuz.
Kanımız bile kırmızı akıyor,bu nedenledir ki;delicesine akan bütün coşkumuz kırmızıdandır. ;)
Maviler,yeşiller,morlar,sarılar,turuncular.....
Atölyemde,en çok rengi ararım boyaları karıştırarak ve her keresinde bulduğum renk beni çok heyecanlandırır.
Renklerin ara tonlarını yakalamayı seviyorum aslında,tıpkı hayatın içinde her anı yakalama telaşım gibi. :)
Sabahın doğumunu,akşamın karanlığını fotoğrafladım ve gördüm ki;doğanın bize sunduğu her şey renklerden oluşuyor.
Gözleriniz, neyi görüyorsa,o kadar mutlusunuz! :)