#'Her kuş,kendi sesiyle güne başlar'
Bu sözü çok beğendim.
Hepimiz,güne kendi yaşam koşullarımızda başlıyoruz.Kimimiz,sıcacık yatağımızda güne uyanıyor,kimimiz,işe yetişme telaşıyla fırlıyoruz.Okula gidecek çocuklar,işe gönderilecek eşler,günün rutin koşturması ve telaşında koyboluyoruz çoğumuz.
Nereye koşuyoruz,neyi bitirme telaşındayız ?

Tamam!
Hayatın devamlılığı için zorunlu hallerimiz çok ama durup bir nefes almıyoruz.Ayaklarımız, bizi nereye götürüyor bilmiyoruz.
Hayatın içinde iyi giden şeyleri bulmak çok da kolay olmuyor ülkemizde.
Nereye dönseniz,bir umutsuzluk,bir bıkkınlık hallerindeyiz.
Ekranda izlediğim,Nimet Abla gişesinin önünde uzanan, yeni yılın bilet alma telaşındaki insanların da umudu büyük ikramiyenin çıkması.
Bu nedenle,'Faiz haram,dinimizde şans oyunları yasak'diyen de orda,'Eğer,para bana çıkarsa yoksullara dağıtacağım'diye sallayan da orda.

'Bir umuttur yaşamak' denir ya.....

Dün geceye kadar çizim yaptım.Bir takı yarışması varmış,son anda haberim oldu.
Anadolu'da kaybolan 16 endemik bitkiden tasarlanacak bir takı yarışması bu.Takıyı tasarladım ama katılamıyorum,üzüldüm.
Ama bu takıyı önümüzdeki zaman diliminde üretebilirim atölyemizde altın olarak.
Belki,kendi markamı bile yaratabilirim bu sayede,bilmiyorum !

Umut,aslında fakirin ekmeği.Varsılların kaygıları başka başka.
Onlar,büyük ihalelerin peşinde,rantın nasıl köşe dönücülüğe dönüşebileceğinin hesabında.
Arada ezilen çimenler olacak elbette filler tepişirken.

Geçen,geçiyor da,kalanı nasıl kurtarmalı acaba?
Düşünüyorum dünden bu yana;en son ne zaman sinemaya gitmiştim anımsamıyorum,ya tiyatro?
Onu da unutmuşum nicedir.
Bir telaştır gidiyor ömürden.
Çukurova Senfoni Orkestrasına gitmeyeli yıllar oldu.
Oysa,Gülsin Onay var biliyorum.
Ne de güzel çalar elleri.
Piyanonun başına geçen her sanatçının ellerini bir yengecin telaşında görürüm her konserde.
Dalgalardan kaçarken,dalgalara koşan bir yengeç gibi.
Yılbaşından sonra da Bethooven varmış örneğin ve İdil Biret geliyormuş Adana'ya.
Bilet bulunur mu ki?
Bir de Anadolu'yu gezen Fazıl Say gelmeli.
Ne keyiflidir o konserler ama nerde....
Hayat akıp gidiyor,seyirci kalıyoruz çoğumuz.

Dedim ya!
Her kuş,kendi sesiyle başlıyor güne.