#Yine bir pazar ve yine atölyemdeyim her pazar olduğu gibi.

Yine De İyimserlik

Kardeşim
Sonu tatlıya bağlanan kitaplar yollayın bana
Uçak sağ salim inebilsin meydana
Doktor gülerek çıksın ameliyattan
Kör çocuğun açılsın gözleri
Delikanlı kurtarılsın kurşuna dizilirken
Birbirine kavuşsun yavuklular
Düğün dernek yapılsın hem de
Susuzluk da suya kavuşsun
Ekmek de hürriyete
Kardeşim
Sonu tatlıya bağlanan kitaplar yollayın bana
Onların dediği çıkacak
Eninde de sonunda da...
Nazım Hikmet Ran

Dünden bu yana dilimde bu dizeler.
Köy için kitaplar gelmeye başladı atölyeme,romanlar,çocuk kitapları,şiirler.....
Ben en çok öyküleri severim,bir de şiirleri.
Bunun içindir ki,kızıma ÖYKÜ dedim,kendine güzel bir hayat çizsin,kendi ÖYKÜ'sünü kendi yazsın diye.
Her öykünün içinde yeni bir hayat bulduğumdandır belki de öyküleri sevmemdeki neden.
Kime sorsanız hayatı bir roman,bir acılar demeti.Hiç mi güzel bir an yaşanmamıştır hayatlarında?
Neden hep sonu kötü biten öyküler yaşar ki insan?

Umutla,umutsuzluk arasında bir gelgitteyim.
Eninde sonunda,onların dediği mi olacak yani?
Sonu güzel biten kitaplar istiyorum artık.
İçinde hüzün,acı,dram,öfke,kızgınlık ve gözyaşı olmasın!
Sonu güzel biten kitaplar gönderin bana.
Hep birlikte umutlu bir yolculuğa çıkalım!
Atölyemdeyim ve bekliyorum.
Bana güzel kitaplar gönderin lütfen.
Finalini bizim yazacağımız!