#5 yıl önce bu fotoğraf karesinde son kez buluşmuşuz annemle.Nasıl da keyifle,kızımın yaptığı kahveleri içiyorduk,bugün gibi anımsıyorum.
Hayat,iki nefes alımı arasında;almak ve vermek.
Arada yaşananlar da artık bahtınıza ne düştüyse.
Kader derler;inanmam.
Alınyazısı derler;inanmam.
İnsanın başına gelenler kendi çizdiği yolla ilgilidir.Tercihlerimizdir,bizi yönlendiren.Başarılı olmak ya da olmamak,bizim elimizdedir.
Annem,bugün hala aramızda olabilirdi.Ne de güzel olurdu,eğer,o doktorların hatası olmasaydı.
Anlattığı anılar,'Aman Anneeee diye söylenmemiz olsaydı şimdi.....
Ama geçti artık.
Yaylamızda,bir daha hiç bu kareler yaşanmayacak.Bunu bilmek ne acı.

Kahve molası. :)