#Aradan 1 hafta geçti ve Ayçiçekleri hala başını kaldırmamış gün yüzüne.
Tarlaların kıyısından geçiyorum,fısıltılarını duydum,kendi aralarında konuşurlarken.
Diyorlardı ki;Bizi,insan ekti,boy verdik,büyüdük ve güne döndük yüzümüzü.Bu yüzdendir ki,adımız günebakandır.
İlk haberleri biz alırız,ilk ışıklara biz uyanırız.
Tüm tarla,başımız önümüzde,utanç içinde bekliyoruz.
Neden mi?
Eylül öldürüldü,Leyla öldürüldü;dün,önceki gün ve diğerleri....
Çocuklar öldürüldü,tecavüz edildi,dövüldü,hırpalandı haftalardır,aylardır,yıllardır
Hiçbir şey yapmadılar iktidardakiler.
Ne yasaları değiştirdiler ne suçluları cezalandırdılar.
-Bir kereden bir şey olmaz diyen anne-bakanı da gördü bu ülke;
Mecliste alkış tutan babaları da gördü.
Onlar utanmadılar ama biz başımızı kaldıramıyoruz utançtan çünkü;Eylül'ün cansız bedenini bizim bereketlendirdiğimiz tarlanın kıyısına gömdüler.
Eylül'ün küçücük bedenini toprak alır mıydı?
Şimdi,başımız önde,utanmayan o rezil insanların utancını biz yaşıyoruz.
Bizim eserimiz çekirdekleri,Eylül,Leyla ve diğer öldürülen çocukların yiyemeyeceğini bilerek,güne bakamadan yaşıyoruz işte.
Dökün bizi,tonlarcamızı meclisin önüne.Çekirdek çitleyerek,gülerek,hoşça vakit geçirsin vekiller.

Bir kereden değil,çok kereden de çocuklara acımayacaklar çünkü!