#23 Nisan Ulusal Egemenlik Ve Çocuk Bayramı Hepimize Kutlu Olsun.🇹🇷

Başta,kendi kızım olmak üzere,bütün çocukları sevgiyle kucaklıyorum.
Umudumuz,geleceğimiz çocuklarımız.

Bu vatan toprağını bize veren,bir enkazdan bir Cumhuriyet yaratan başta Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK olmak üzere,bütün şehitlerimizi şükranla anıyor Sevgi ve Saygılarımı sunuyorum.❤️
Vatan size minnettardır !

Ekranda,çocukları izliyorum gururla,gözlerim dolu dolu. 👫👭👬👨‍👨‍👦‍👦👨‍👨‍👧‍👧👩‍👦

Hepimiz,bir zamanlar çocuktuk.O yıllarda,bayram coşkusu bir başkaydı.Son yıllarda,Milli Bayramlarımızın anlamını yitirmek,önemsizleştirmek gibi çabalar olsa da,Önderimiz,İlkeleri,bizlere çizdiği yol var önümüzde.
Bu kötü günler de geçecek.

Çocukken,23 Nisan geldiğinde,haftalar öncesinden başlardı telaşımız.Kıyafetler,bando takımları,marşlar,yürüyüş düzeni....
Günlerce çalışırdık hata yapmamak için.
Yakın zamana kadar,stadyum gösterileri de yapılıyordu ve çok keyifle izliyorduk ama hepsi kısa süreli bir molada şu anda.
Yeniden,o eski günleri yaşayacağız.
Bu yıl,koronavirüs nedeniyle hayat kısmi dursa da,seneye 101. kutlamayı daha coşkuyla yaparız,sıkıntı yok.

Çocukluğum ,bayram anılarım.....
Bir 23 Nisan anısı.
İlkokuldayım,bandonun da şefiyim.Kolumu kırdım.Zaten,kırık-çıkık konusunda ihtisas yaptım ta o yıllardan bu yana. ;)
Şefliğe ara verdim elbette,zorlamak istemiyorum kolumu ama müdür, '23 Nisan 'da o bandonun şefi olacaksın diyor,başka bir şey demiyor.
Bandoda çalmayacağım için rahatım ama o yıl kıyafetleri değiştirmişler bir anda.Lacivert etek,beyaz gömlek.
O yıllarda,konfeksiyon sektörü de şimdiki gibi değil,aradığını bulamıyorsun.
Müdür de vazgeçmiyor.Ne yaptıysak bulamadık ve nasıl ağlıyorum,bir yandan müdür,bir yandan mahcubiyet....
Uyumuşum.
Gece yarısı,bir tıkırtıya uyandım;Annem.❤️
Dikiş makinesini ,pencerenin önüne getirmiş,ışığı da yakmamış,çocukları uyanmasın diye,ayın ışığında dikiş dikiyor.
Çocuğum ya,anlam veremedim,dalmışım.
Sabah uyandığımda,elleri öpülesi ANACIĞIM,askıda,ütülenmiş beyaz gömlek ve lacivert eteğimi bana uzattı.
Gece boyunca,bana bunları dikmiş meğer.
Üstümü giydirdi,saçlarımı ördü ve beni okula yolladı.
Bandonun başına geçtim,Caddelerde bandoyu çala çala Hükümet binasının önüne geldik törenler için.
Nasıl bir yağmur yağıyordu anlatamam.
Ama bizler gururla,başımız dik ve hiç üşüyeceğimizi düşünmeden ,tören alanında bekledik bayram bitene kadar.
Bizim bayramımızdı,neden kaçalım ki?
ATAMIZ ,biz çocuklarına armağan etmişti bu bayramı.

Hiç unutmadım o geceyi,o bayramı ve ANNEMİ.
Ve çok ağladığımı.
Ama başında üzüntü,sonunda mutluluk gözyaşlarıydı benimkisi.
ANACIĞIMI da,bugün bir kez daha sevgiyle anıyorum.❤️
Böyle bir ANNE' nin evladı olmaktan da gurur duyuyorum.

İçinde, çocuk kalbi pas tutmamış herkesin,BAYRAMI KUTLU OLSUN!