#Bulutsuzluk Özlemi'nin şarkısı bu,çoğumuzun bildiği.

Sözlerimi geri, alamam
Yazdığımı yeniden, yazamam
Çaldığımı baştan, çalamam
Bir daha geri dönemem

Hiç bi kere hayat bayram olmadı ya da
Her nefes alışımız, bayramdı
Bir umuttu yaşatan insanı
Aldım elime sazımı.

Hangimiz,söylemek istemediğimiz sözleri dilimizden düşürmedik ki;
Hangimiz,bir daha asla demedik ki;
İnsan,hata yapa yapa büyümez mi?

Bugün,bir ara çok şiddetli yağdı yağmur ama ardından,böyle güzel bir gökkuşağı çıktı ki, kısa süreli.
Pencereyi açtım ve dilimde bu şarkı vardı.
En çok da
'Bir umuttur yaşatan insanı' kısmı elbette.
İçimden söyledim bu şarkıyı.Tanrı,güzel bir ses vermemiş ki,bağıra çağıra şarkı söyleyeyim.
Kimse duymasın diye usul usul. 😉

Kötü günlerden geçiyoruz tüm dünya insanlığı adına.Güçlü olan,önlem alan kazanacak bu savaşı.
Direne direne kazanmak yok bu kez ama bilimin ışığında umut var.
Şiddetli yağmurun ardından nasıl ki,gökyüzünün en güzel renkleri belirdi bir anda,bu da geçecek.
Çok konuşanlar,boş konuşanlar,saklayanlar,yalana sarılanlar da geçecek ve çok sürmeyecek,aydınlık günlere erişeceğiz.
Gökkuşağı bir işaretti belki de bugün.

Ekranda yine mi o?
Şarkıyı değiştirmek gerek belki de.
Her yerde sen,
Her şeyde sen,
Bilmem ki,nasıl kurtulsak senden. 😉

Yine yeniden;
Bir umuttur yaşatan insanı! 🙂